Flood of Tears - Diary of Dreams

Mother see, that all my life

I planted flowers to survive

And as they faded I stopped to speak

I painted flowers

And nobody knows why…

No awakening, no lullaby

I only felt the need to try

To have the guts or the stupidity

To grab for stars, that I can’t reach at all

Father see, that I have tried

To find that angel deep inside

That you once promised I would meet

And once again I ended in defeat

Even here I could feel your eyes

Heard your whispers and felt your lies

Brother said «Come back to life»

I asked some friends

And nobody knew why …

Nobody had ever seen

My flood of tears

I can’t believe you found me here

It took some time to find these words

I wrote them down in hope that they might help

Watch me walk barefoot on glass

Insecure as only a newborn child can be

Others came to laugh at me

They pointed fingers as I could see

Believe me saying it’s not the skin

It’s the stranger living deep inside

Mother see, that all my life

I painted flowers to survive

And as they faded I stopped to paint

I fell asleep

And nobody knows why…

Father see, that I have tried

To build a world with only me inside

Millions of flowers surround my bed

Now I still grab for stars and I can reach them all

Moeder zie, dat mijn hele leven

Ik heb bloemen geplant om te overleven

En toen ze vervaagden, stopte ik om te praten

Ik heb bloemen geschilderd

En niemand weet waarom...

Geen ontwaken, geen slaapliedje

Ik voelde alleen de behoefte om het te proberen

Om het lef of de domheid te hebben

Om sterren te grijpen, die ik helemaal niet kan bereiken

Vader kijk, dat heb ik geprobeerd

Om die engel diep van binnen te vinden

Dat je ooit beloofde dat ik elkaar zou ontmoeten

En opnieuw eindigde ik in een nederlaag

Zelfs hier kon ik je ogen voelen

Hoorde je gefluister en voelde je leugens

Broer zei «Kom weer tot leven»

Ik heb een paar vrienden gevraagd

En niemand wist waarom...

Niemand had ooit gezien

Mijn tranenvloed

Ik kan niet geloven dat je me hier hebt gevonden

Het kostte wat tijd om deze woorden te vinden

Ik heb ze opgeschreven in de hoop dat ze kunnen helpen

Kijk hoe ik blootsvoets op glas loop

Onzeker zoals alleen een pasgeboren kind kan zijn

Anderen kwamen om me lachen

Ze wezen met de vingers zoals ik kon zien

Geloof me als ik zeg dat het niet de huid is

Het is de vreemdeling die diep van binnen leeft

Moeder zie, dat mijn hele leven

Ik schilderde bloemen om te overleven

En toen ze vervaagden, stopte ik om te schilderen

Ik viel in slaap

En niemand weet waarom...

Vader kijk, dat heb ik geprobeerd

Om een ​​wereld te bouwen met alleen ik erin

Miljoenen bloemen om mijn bed

Nu grijp ik nog steeds naar sterren en kan ik ze allemaal bereiken