Choir Hotel - Diary of Dreams

I heard of a man who can see through the heart

A fountain of truth as a stranger reveals

A sarcastic smile proves his true disrespect

His hands so tranquil and his eyes a deep well

To fall for your words — as profound as they are —

Seems somehow absurd.

How foolish to fall for

But sympathy is not what I feel for you

I know that your talk is as wise as untrue

The words of a wise man are not worth a dime

His conscience is burdened.

His wisdom a crime

I forgive what I can, but my will is too strong

I won’t let you go.

You were trapped all along

Your temper is curbed and your fire put out

I try to form words, but your mind is too loud

I fear all this talk and I’m scared of my senses

I take a step back and just run for the door

Ik heb gehoord van een man die door het hart kan kijken

Een fontein van waarheid als een vreemdeling onthult

Een sarcastische glimlach bewijst zijn ware gebrek aan respect

Zijn handen zo rustig en zijn ogen een diepe put

Om voor je woorden te vallen - hoe diep ze ook zijn -

Klinkt op de een of andere manier absurd.

Hoe dwaas om voor te vallen?

Maar sympathie is niet wat ik voor je voel

Ik weet dat je toespraak even wijs als onwaar is

De woorden van een wijs man zijn geen cent waard

Zijn geweten is belast.

Zijn wijsheid is een misdaad

Ik vergeef wat ik kan, maar mijn wil is te sterk

Ik laat je niet gaan.

Je zat al die tijd vast

Je humeur is bedwongen en je vuur is gedoofd

Ik probeer woorden te vormen, maar je geest is te luid

Ik ben bang voor al dit gepraat en ik ben bang voor mijn zintuigen

Ik doe een stap achteruit en ren gewoon naar de deur