Pavor Nocturnus - Diabolical

Trapped inside a world distorted

Thick air, pounding pulse

Climbing dead walls, seeking cure

Chemical solutions giving no relief

In this relentless circle

The spiral heading downwards

Chaos is closing in

Temporary solutions for a

Dislocated mind

Embrace the dawn they say

Daily escapism

And seek the light they say

Where the walls have already

Absorbed whatever rays there were

II

Patters seem unbreakable in this room of decay

The only wish is the wish to endure

This endless journey of self-contempt

The sun is rising upon others

Laughter is echoing, but not here

Only elsewhere

Truthful words and acts of deliverance

Every reason evident, but not here

Only elsewhere

Det som kallades framtid finns mte mer

Allt det som blomstade är nu dött och begraver

Och allt som var vackert är ruttet nu

Det some kallades hunger finns inte mer

Det enda som flammar är smärtans låga

I vetskapen om att ha varit förd bakom ljuset

Det some kallades sanning finns inte mer

Bata grå nyanser i ett dunkelt sinne

Som slagits sönder i ett ögonblick

Det some kallades mening finns inte mer

Bara klarvakna nätter, apatiska dagar

Och längtan att slippa att någonsin mer vakna

III

Trapped inside a mind dismantled

Hollow words echoing

The only wish is the wish to hate

Where the will to live equals the will to hate

Forlorn mind, scorched and barren

Unbalanced, led astray

Sixty nights past endurance

Consumed by this room where

Destruction has brough no life

Snuff the rebellion

Destroy the intruders

And seek the light they say

As if the light was not only

A fragmented memory of yesterday

Sun rising — but not here

Only elsewhere

Laughter echoing — but not here

Only elsewhere

The sun is rising upon others

Laughter is echoing, but not here, Truthful words and acts of deliverance

Every reason evident, but not here

Only elsewhere

Gevangen in een vervormde wereld

Dikke lucht, bonzende pols

Dode muren beklimmen, genezing zoeken

Chemische oplossingen bieden geen verlichting

In deze niet-aflatende cirkel

De spiraal naar beneden

Chaos komt dichterbij

Tijdelijke oplossingen voor a

ontwrichte geest

Omarm de dageraad zeggen ze

Dagelijks escapisme

En zoek het licht zeggen ze

Waar de muren al zijn geweest

Absorbeerde alle stralen die er waren

II

Geklets lijken onbreekbaar in deze kamer van verval

De enige wens is de wens om te volharden

Deze eindeloze reis van zelfverachting

De zon komt op over anderen

Er wordt gelachen, maar niet hier

Alleen elders

Waarachtige woorden en daden van verlossing

Alle reden duidelijk, maar niet hier

Alleen elders

Det som kallades framtid finns mte mer

Allt det som blomstade är nu dött och begraver

Och allt som var vackert är ruttet nu

Det some kallades hunger finns inte mer

Det enda som flammar är smärtans låga

Ik vetskapen om att ha varit förd bakom ljuset

Det some kallades sanning finns inte mer

Bata grå nyanser i ett dunkelt sinne

Som slagits sönder i ett ögonblick

Det some kallades mening finns inte mer

Bara klarvakna nätter, apatiska dagar

Och langtan att slippa att någonsin mer vakna

III

Gevangen in een ontmantelde geest

Holle woorden echoën

De enige wens is de wens om te haten

Waar de wil om te leven gelijk is aan de wil om te haten

Verloren geest, verschroeid en onvruchtbaar

Onevenwichtig, op een dwaalspoor gebracht

Zestig nachten voorbij uithoudingsvermogen

Verbruikt door deze kamer waar

Vernietiging heeft geen leven gebracht

Snuif de opstand op

Vernietig de indringers

En zoek het licht zeggen ze

Alsof het licht niet alleen was

Een gefragmenteerde herinnering aan gisteren

De zon komt op — maar niet hier

Alleen elders

Gelach weergalmt — maar niet hier

Alleen elders

De zon komt op over anderen

Lachen weergalmt, maar niet hier, Waarachtige woorden en daden van bevrijding

Alle reden duidelijk, maar niet hier

Alleen elders