Field of the Impaled - Devourment

Dark days of crimson skies and fields of those forsaken

The king that called for a higher brand of suffering be inflicted

His masses bent to serve his lust

His will to impale all who oppose

With force driven through a wooden pole

Death would not come so soon for most

Forced through the anus smashing through internal organs

Splinters tearing tissue, ripping through the sinew gushing pus

Some were pulled with force, causing blood to shower the fertile ground

Some were left to slowly drift, inch by inch, day by day

Breathing while the stake would slowly pierce through their body

Feeling every ounce of ungodly pain, completely coherent

Day one the spike will pierce the stomach’s inner wall

The victim will defecate from the hell bestowed upon

Day two the spike runs through the diaphragm into the throat

The uncontrollable twitching cannot prepare to the day that follows

Day three’s come, suffering taken to unreal heights

The spike emerged from the mouth, and the pig is stuck

Eyes forced up to watch the sky and the bloodstained tip

Forced in place to suffer as death slowly creeps in

The prince of darkness gazes proudly

A field of impaled ten thousand strong

Suffering of unparalleled proportions

To strike fear into hearts of purity

Donkere dagen van karmozijnrode luchten en velden van de verlatenen

De koning die opriep om een ​​hoger soort lijden te ondergaan,

Zijn massa's bogen zich om zijn lust te dienen

Zijn wil om iedereen te spietsen die zich verzet

Met kracht door een houten paal gedreven

De dood zou voor de meesten niet zo snel komen

Geforceerd door de anus en door inwendige organen geslagen

Splinters scheuren weefsel, scheuren door de pezen gutsende pus

Aan sommige werd met kracht getrokken, waardoor bloed over de vruchtbare grond stroomde

Sommigen bleven langzaam drijven, centimeter voor centimeter, dag na dag

Ademend terwijl de staak langzaam door hun lichaam zou gaan

Elk grammetje goddeloze pijn voelen, volledig coherent

Dag één zal de spijker de binnenwand van de maag doorboren

Het slachtoffer zal poepen vanuit de hel die hem is geschonken

Dag twee loopt de piek door het middenrif de keel in

De oncontroleerbare spiertrekkingen kunnen zich niet voorbereiden op de dag die volgt

Dag drie is aangebroken, lijden tot onwerkelijke hoogten gebracht

De piek kwam uit de mond en het varken zit vast

Ogen omhoog gedwongen om naar de lucht en de met bloed bevlekte punt te kijken

Gedwongen om te lijden terwijl de dood langzaam binnensluipt

De prins van de duisternis staart trots

Een veld van tienduizend sterk gespietst

Lijden van ongekende proporties

Om harten van zuiverheid angst aan te jagen