Hiraeth - Devotion

Why am I still afraid about the things they say

About every little piece that’s not right with me

I am who I am but that’s the one they hate

I am a stranger, outlier, just another pariah

I have lost my pride

I’m just another kind

Another life with its demons in its mind

I always tried to keep strong, but where did I go wrong?

Where is my home, where do I belong?

Where did I go wrong?

I’ve been part of an everlasting concern

Of that i thought it would never end

But in my ever-changing attitude and judgements

The wind shifts it’s directions again

And my sun seems to lose its last glare

Beyond horizons of endless view

There is still no place for my longing

No place for my cure

Why am I still afraid about the things they say

About every little piece that’s not right with me

I am who I am but that’s the one they hate

I am a stranger, outlier, just another pariah

I have lost my pride

I’m just another kind

Another life with its demons in its mind

I always tried to keep strong, but where did I go wrong?

Where is my home, where do I belong?

I want to return but I don’t know where I’m from

And when there proverbs are right I have neither heart nor home

Your voice, another reason to stay

This place, another reason to fade

I walked for days and nights I climbed and crawled these miles

And as I walked my path departure finds its way

As my time goes by I came to realize

Between these waters and stones I have lost what was home

Where did I go wrong?

Where do I belong?

Should I keep my hopes down low?

This is the safest way to go

Waarom ben ik nog steeds bang voor de dingen die ze zeggen?

Over elk klein stukje dat niet bij mij past

Ik ben wie ik ben, maar dat is degene die ze haten

Ik ben een vreemdeling, uitbijter, gewoon een andere paria

Ik ben mijn trots kwijt

Ik ben gewoon een ander soort

Een ander leven met zijn demonen in gedachten

Ik heb altijd geprobeerd om sterk te blijven, maar waar ging het mis?

Waar is mijn huis, waar hoor ik thuis?

Waar ging ik fout?

Ik heb deel uitgemaakt van een eeuwigdurende zorg

Daarvan dacht ik dat het nooit zou eindigen

Maar in mijn steeds veranderende houding en oordelen

De wind draait weer van richting

En mijn zon lijkt zijn laatste glans te verliezen

Voorbij de horizon van eindeloze vergezichten

Er is nog steeds geen plaats voor mijn verlangen

Geen plaats voor mijn kuur

Waarom ben ik nog steeds bang voor de dingen die ze zeggen?

Over elk klein stukje dat niet bij mij past

Ik ben wie ik ben, maar dat is degene die ze haten

Ik ben een vreemdeling, uitbijter, gewoon een andere paria

Ik ben mijn trots kwijt

Ik ben gewoon een ander soort

Een ander leven met zijn demonen in gedachten

Ik heb altijd geprobeerd om sterk te blijven, maar waar ging het mis?

Waar is mijn huis, waar hoor ik thuis?

Ik wil terugkeren, maar ik weet niet waar ik vandaan kom

En als er spreekwoorden zijn, heb ik geen hart of thuis

Jouw stem, nog een reden om te blijven

Deze plek, nog een reden om te vervagen

Ik liep dagen en nachten, ik klom en kroop deze kilometers

En terwijl ik mijn pad bewandelde, vond het vertrek zijn weg

Naarmate mijn tijd verstrijkt, realiseerde ik me dat

Tussen deze wateren en stenen heb ik verloren wat thuis was

Waar ging ik fout?

Waar hoor ik bij?

Moet ik mijn hoop laag houden?

Dit is de veiligste manier om te gaan