Witness Marks - Devil Sold His Soul

And I found out we’re just as fragile as you

Will I ever find out

If I’m hanging on?

I’m just hanging on

I can’t seem to cope

And I can’t seem to forget

There’s a fear in my eyes

A smile that hides the rest

So rearrange my head

'Cause it’s poisoning the rest

And I don’t know what to do

But I’m hanging on

Am I hanging on?

I can’t seem to cope

And I can’t seem to forget

There’s a fear in my eyes

A smile to hide the rest

I found sinking back to past

I’ll ask myself

Am I just prone to destruct?

I’ll sink to the bottom

These witness marks that we hold

A hardend reminder that I can’t seem to throw

Thes witness marks that we hold

They’re etched as deep as I could go

I’ll take this all

To my deepest low

With my hands so cold

And I can hardly see my way through the trees

My focus falls away

I cannot open my eyes

I’ll lay here silent

On and on, just filling me with doubt

Feeling frail and broken, I’ll just take this alone

But in time, will I still need to hold this outline to keep me closed?

Is it me at all?

Is this a price that I care to hold?

After all, it’s impossible

A feeling so hopeless

I’m cold and I’m tired, take it all

After all, it’s impossible

A frozen thought that proves that I’m lost, take it all

I can’t breathe, it’s pulling me off my feet

Though I’m alive, I’ve forgotten how it feels to be all right

I can’t breathe, it’s pulling me off my feet

Though I’m alive, we’ve given up on ourselves (We've given up on ourselves)

I still sink to the bottom

En ik ontdekte dat we net zo kwetsbaar zijn als jij

Zal ik er ooit achter komen?

Als ik blijf hangen?

ik hou het gewoon vol

Ik kan het niet aan

En ik kan het niet lijken te vergeten

Er is angst in mijn ogen

Een glimlach die de rest verbergt

Dus herschik mijn hoofd

Omdat het de rest vergiftigt

En ik weet niet wat ik moet doen

Maar ik hou vol

Houd ik vol?

Ik kan het niet aan

En ik kan het niet lijken te vergeten

Er is angst in mijn ogen

Een glimlach om de rest te verbergen

Ik vond terugzakken in het verleden

Ik zal het mezelf afvragen

Ben ik gewoon vatbaar voor vernietiging?

Ik zal naar de bodem zinken

Deze getuigenmerken die we vasthouden

Een harde herinnering die ik niet kan weggooien

Deze getuigenmerken die we vasthouden

Ze zijn zo diep geëtst als ik zou kunnen gaan

Ik neem dit allemaal

Tot mijn diepste dieptepunt

Met mijn handen zo koud

En ik kan nauwelijks mijn weg door de bomen zien

Mijn focus valt weg

Ik kan mijn ogen niet openen

Ik zal hier stil liggen

Ga maar door, ik vervul me alleen maar met twijfel

Ik voel me zwak en gebroken, ik zal dit alleen aan

Maar moet ik na verloop van tijd dit overzicht nog steeds vasthouden om me gesloten te houden?

Ligt het aan mij?

Is dit een prijs die ik graag wil vasthouden?

Het is tenslotte onmogelijk

Een gevoel zo hopeloos

Ik heb het koud en ik ben moe, neem alles aan

Het is tenslotte onmogelijk

Een bevroren gedachte die bewijst dat ik verdwaald ben, neem het allemaal

Ik kan niet ademen, het trekt me van mijn voeten

Hoewel ik leef, ben ik vergeten hoe het voelt om in orde te zijn

Ik kan niet ademen, het trekt me van mijn voeten

Hoewel ik leef, hebben we onszelf opgegeven (We hebben onszelf opgegeven)

Ik zak nog steeds naar de bodem