Непонятно - Дети Неонового Солнца

Жить в стеклянном городе

Собственного распада

Слушать музыку космоса

Сидя в сыром подвале

Стерты мелки моих пальцев

Стекла разбиты на капли

Звездного света и бьется

С огнем в унисоне

Все, зачем я живу - так непонятно

Я рисую на сером асфальте солнце

И нет

Больше слов

Вся любовь

Этой вселенной

Пусть

Догорит

Ярким огнем

Кровью по венам

Мы будем плакать,

Печатать на клавиатуре, смеяться

Мы догораем с каждым днём,

Так чего нам бояться

Так чего нам еще бояться?

Спать в бетонном храме

Беглой случайной измены

Слушать музыку космоса

Надеяться на перемены

Льются дожди моих мыслей,

Дремлет в руке сигарета

Теплым пятном в этом мире из асфальта и стали

Все, зачем я живу - совсем не про это

Мы пройдем через все, но так мало застали

И нет

Больше слов

Вся любовь

Этой вселенной

Пусть

Догорит

Ярким огнем

Кровью по венам

Мы будем плакать,

Печатать на клавиатуре, смеяться

Мы догораем с каждым днем,

Так чего нам бояться

Так чего нам еще бояться?

Leef in een glazen stad

eigen verval

Luister naar ruimtemuziek

Zit in een vochtige kelder

De krijtjes van mijn vingers zijn gewist

Glazen worden in druppels gebroken

Sterrenlicht en beats

Met vuur tegelijk

Alles waar ik voor leef is zo onbegrijpelijk

Ik teken de zon op grijs asfalt

En nee

Meer woorden

Alle liefde

dit universum

Laat zijn

burn-out

helder vuur

Met bloed door de aderen

We zullen huilen

Typ op het toetsenbord, lach

We branden elke dag op

Dus waarom zouden we bang zijn

Dus waar moeten we nog meer bang voor zijn?

Slaap in een betonnen tempel

Voortvluchtige toevallige ontrouw

Luister naar ruimtemuziek

Hoop op verandering

Het regent mijn gedachten

Dommelend in de hand sigaret

Een warm plekje in deze wereld van asfalt en staal

Alles waar ik voor leef gaat daar helemaal niet over

We zullen alles doornemen, maar we hebben zo weinig gevangen

En nee

Meer woorden

Alle liefde

dit universum

Laat zijn

burn-out

helder vuur

Met bloed door de aderen

We zullen huilen

Typ op het toetsenbord, lach

We branden elke dag op

Dus waarom zouden we bang zijn

Dus waar moeten we nog meer bang voor zijn?