Wir sind wie Feuer - Desastroes

Ein warmes Licht durchdringt die Finsternis,

Und jeder Schatten birst entzwei,

Ein Licht, dass sich nicht binden ließ,

Kämpft sich endlich frei,

Es brennt sich in die Seele,

Ein Feuer, dass schon fast verloren,

Doch durch den Schrei aus Phönixkehle,

Aus Schwarzer Asche neu geboren,

Wir sind wie Feuer,

Wir sind wie Feuer,

Wir sind wie Feuer,

Wir sind wie Feuer,

So empfindlich, wie zerstörbar,

Wandeln wir ziellos umher,

Für die meisten kaum noch hörbar,

Ist der Klang vom kalten Meer,

Denn manchmal sehnt sich das Feuer,

Nach liebervoller Sterblichkeit,

Obgleich so lieb und teuer,

Das Zeugnis seiner Ewigkeit,

All die Jahre habe ich nichts als Dunkelheit gekannt, aber ich habe ein

wunderbares Licht erblickt als ich jetzt die Augen aufschlug!

Und ich weiß

dieses Licht brennt in jeden von euch!

Diese Glut muss zu einer Flamme werden!

Das Eisen zu Schwertern!

Ich will des Volkes wachen.

Geschmiedet von den

lodernten Feuer von dem ich weiß das es in eurem Herzen brennt!

Wir sind wie Feuer, glühend heiß und brandgefährlich,

Wir sind das Feuer, Gnadenlos und ehrlich,

Wir sind im Feuer, dass unsere Körper ziert,

Wir brauchen Feuer, weil man sonst in der Kälte erfriert,

Wir sind wie Feuer, glühend heiß und brandgefährlich,

Wir sind das Feuer, Gnadenlos und ehrlich,

Wir sind im Feuer, dass unsere Körper ziert,

Wir brauchen Feuer, weil man sonst in der Kälte erfriert,

Wir sind wie Feuer,

Wir sind wie Feuer,

Wir sind wie Feuer,

Wir sind wie Feuer…

Een warm licht dringt door in de duisternis,

En elke schaduw verbrijzelt

Een licht dat niet kon worden vastgebonden

vecht eindelijk vrij

Het brandt in de ziel

Een vuur dat bijna gedoofd is

Maar door de kreet uit de keel van de feniks,

Herboren uit zwarte as,

we zijn als vuur

we zijn als vuur

we zijn als vuur

we zijn als vuur

Even gevoelig als vernietigbaar,

we dwalen doelloos rond

Nauwelijks hoorbaar voor de meesten

Is het geluid van de koude zee?

Omdat het vuur soms verlangt

Na liefdevolle sterfelijkheid,

Hoewel zo lief en dierbaar,

het getuigenis van zijn eeuwigheid,

Al die jaren heb ik niets dan duisternis gekend, maar ik heb er een

prachtig licht zag toen ik nu mijn ogen opende!

En ik weet

dit licht brandt in ieder van jullie!

Deze sintel moet een vlam worden!

Het ijzer tot zwaarden!

Ik wil over de mensen waken.

Gesmeed door de

laaiend vuur waarvan ik weet dat het in je hart brandt!

Wij zijn als vuur, gloeiend heet en ontvlambaar,

Wij zijn het vuur, genadeloos en eerlijk,

We zijn in het vuur dat ons lichaam siert

We hebben vuur nodig, want anders vries je dood in de kou,

Wij zijn als vuur, gloeiend heet en ontvlambaar,

Wij zijn het vuur, genadeloos en eerlijk,

We zijn in het vuur dat ons lichaam siert

We hebben vuur nodig, want anders vries je dood in de kou,

we zijn als vuur

we zijn als vuur

we zijn als vuur

We zijn als vuur...