Our Faces Fall Apart - Demon Hunter

Where is the inception of digression in a human life?

When is the answer just a bright light?

Who am I in shamelessly defining all the wrong and right?

What is the difference if we all die?

I am not the first, the last, the absolute

You will find no clarity in me

I am the deceased, the least, the solitude

Failing every face I try to be

I’m not your progress, the pay of your pains

I’m stabbing the questions for answers I can’t face

I’m losing the battle and finding no life to retrace

I built this anguish with my own hands

I felt the burn inside my heart

I built this anguish with my own hands

I watched our faces fall apart

I felt the tears of all your angels, so cold

I saw the fall of all your children, I’m so cold

We are just a fraction of the poison living in this place

How can we answer with a straight face?

Who are you in gauging every standard you would have us chase?

Are we alone to run the last race?

We are all the weak, the meek, the innocent

Kissing every fault that we disgrace

We are of the worst, the cursed, the desolate

Leaving every hope that we embrace

I’m not your progress, the pay of your pains

I’m stabbing the questions for answers I can’t face

I’m losing the battle and finding no life to retrace

I built this anguish with my own hands

I felt the burn inside my heart

I built this anguish with my own hands

I watched our faces fall apart

I felt the tears of all your angels, so cold

I saw the fall of all your children, I’m so cold

You turn your eyes to me in hope of my decline

Pointing your blame as I faltered on that line

We saw your slander when you pulled it off the shelf

If you want justice, you’ll point it at yourself

Face your fears, trace your tears

Kill that blind assumption that you know how I react inside

I am not so hollow, you can’t see what grows inside my mind

Straight-faced, straight-faced

I built this anguish with my own hands

I felt the burn inside my heart

I built this anguish with my own hands

I watched our faces fall apart

I felt the tears of all your angels, so cold

I saw the fall of all your children, I’m so cold

Waar is het begin van uitweiding in een mensenleven?

Wanneer is het antwoord slechts een fel licht?

Wie ben ik in het schaamteloos definiëren van al het verkeerde en goed?

Wat is het verschil als we allemaal dood gaan?

Ik ben niet de eerste, de laatste, de absolute

Je zult bij mij geen duidelijkheid vinden

Ik ben de overledene, de minste, de eenzaamheid

Ik faal in elk gezicht dat ik probeer te zijn

Ik ben niet je vooruitgang, het loon van je moeite

Ik steek de vragen voor antwoorden die ik niet onder ogen kan zien

Ik verlies de strijd en vind geen leven om terug te vinden

Ik heb deze angst met mijn eigen handen opgebouwd

Ik voelde het branden in mijn hart

Ik heb deze angst met mijn eigen handen opgebouwd

Ik zag onze gezichten uit elkaar vallen

Ik voelde de tranen van al je engelen, zo koud

Ik zag de val van al je kinderen, ik heb het zo koud

We zijn slechts een fractie van het gif dat op deze plek leeft

Hoe kunnen we antwoorden met een recht gezicht?

Wie ben jij in het peilen van elke norm die je door ons wilt laten najagen?

Zijn wij de enigen die de laatste race rijden?

We zijn allemaal de zwakken, de zachtmoedigen, de onschuldigen

Elke fout die we te schande maken kussen

Wij zijn van de slechtsten, de vervloekten, de verlatenen

Elke hoop die we omarmen verlaten

Ik ben niet je vooruitgang, het loon van je moeite

Ik steek de vragen voor antwoorden die ik niet onder ogen kan zien

Ik verlies de strijd en vind geen leven om terug te vinden

Ik heb deze angst met mijn eigen handen opgebouwd

Ik voelde het branden in mijn hart

Ik heb deze angst met mijn eigen handen opgebouwd

Ik zag onze gezichten uit elkaar vallen

Ik voelde de tranen van al je engelen, zo koud

Ik zag de val van al je kinderen, ik heb het zo koud

Je richt je ogen op mij in de hoop op mijn ondergang

Je de schuld geven terwijl ik haperde op die regel

We zagen je laster toen je het van de plank trok

Als je gerechtigheid wilt, richt je het op jezelf

Zie je angsten onder ogen, volg je tranen

Dood die blinde veronderstelling dat je weet hoe ik van binnen reageer

Ik ben niet zo hol, je kunt niet zien wat er in mijn hoofd groeit

Recht gezicht, recht gezicht

Ik heb deze angst met mijn eigen handen opgebouwd

Ik voelde het branden in mijn hart

Ik heb deze angst met mijn eigen handen opgebouwd

Ik zag onze gezichten uit elkaar vallen

Ik voelde de tranen van al je engelen, zo koud

Ik zag de val van al je kinderen, ik heb het zo koud