Less Than Nothing - Demon Hunter

I suffocate.

Reality is tearing my life away.

All in vain.

I’m taking my pride into the grave.

What a fine line we walk with our eyes closed.

Giving our worst as first like we don’t know.

Burning my way through life with a vengeance

Giving my weight in hate until the neck bends

Tearing out every trace of emotion

Falling into this cell that you’ve opened

Hollow as all these faces around me Feeling your fatal infection surround me.

CHORUS:

We all live in fear of something.

We all disappear like nothing.

We all live in fear of something.

We all equal less than nothing.

I suffocate.

I’m taking my life from first to last.

All this hate is dragging my face through broken glass.

How can we be so blind in the same light?

Covering all these scars that we can’t hide.

Feeling my way through thorns of rejection.

Bleeding out all this filth of infection.

(CHORUS)

Nothing.

Nothing.

We’re nothing.

Nothing.

Ik stik.

De realiteit verscheurt mijn leven.

Allemaal tevergeefs.

Ik neem mijn trots mee het graf in.

Wat een fijne lijn lopen we met onze ogen dicht.

We geven ons slechtste als eerste alsof we het niet weten.

Met wraak door het leven branden

Mijn gewicht in haat geven tot de nek buigt

Elk spoor van emotie eruit scheuren

Vallen in deze cel die je hebt geopend

Zo hol als al deze gezichten om me heen. Ik voel je dodelijke infectie om me heen.

REFREIN:

We leven allemaal in angst voor iets.

We verdwijnen allemaal als niets.

We leven allemaal in angst voor iets.

We zijn allemaal gelijk aan minder dan niets.

Ik stik.

Ik neem mijn leven van de eerste tot de laatste.

Al deze haat sleept mijn gezicht door gebroken glas.

Hoe kunnen we zo blind zijn in hetzelfde licht?

Al deze littekens bedekken die we niet kunnen verbergen.

Ik voel me een weg door de doornen van afwijzing.

Al dit vuil van infectie wegbloeden.

(REFREIN)

Niets.

Niets.

We zijn niets.

Niets.