Waiting for the Death - Dementor

I feel strange little space

Gloomy darkness, chill and dump

My body makes no move

The preception’s getting weak

The feelings are getting paralysed

The blood is getting curdled

I’m dying

These are the last minutes

Of my living

Absolute silence

Absolute darkness

I’m dying here for 666 day

Rotten wooden pieces

Are falling down

To my dead body

Worms are devouring my past

And my soul’s waiting

For roots of the flowers

Which could satisfy my sleep

And which could destroy nasty

Wooden box

To which I’ve been thrown off

I see the tomb with my name

I don’t have any fleshy clothes

I know my soul

Lives in another dimension

I watch the happenings on a terrible cemetery

On this enclosed piece of ground

I see the occasional groups

Of living mourning people

It’s a sign of eternal oblivion

My soul has no place in people’s hearts

I do not see anyone standing at my memorial

There are no traces left after the tears and sorrow

I’m here alone

My soul still exists

I’ll be waiting for the time

When someone’s heart

Will suffer for the pain

The memories will get back

Then, at the rain

Under the gloomy sky

I will contently end up My being…

Ik voel een vreemde kleine ruimte

Sombere duisternis, chill en dump

Mijn lichaam beweegt niet

Het vooroordeel wordt zwak

De gevoelens raken verlamd

Het bloed wordt gestremd

Ik ga dood

Dit zijn de laatste minuten

Van mijn leven

Absolute stilte

Absolute duisternis

Ik ga hier 666 dagen dood

Rotte houten stukken

vallen naar beneden

Naar mijn lijk

Wormen verslinden mijn verleden

En mijn ziel wacht

Voor de wortels van de bloemen

Wat mijn slaap zou kunnen bevredigen

En die smerig zou kunnen vernietigen?

Houten doos

Waarop ik ben weggegooid

Ik zie het graf met mijn naam

Ik heb geen vlezige kleding

Ik ken mijn ziel

Woont in een andere dimensie

Ik kijk naar de gebeurtenissen op een vreselijke begraafplaats

Op dit omheinde stuk grond

Ik zie af en toe groepen

Van levende rouwende mensen

Het is een teken van eeuwige vergetelheid

Mijn ziel heeft geen plaats in de harten van mensen

Ik zie niemand bij mijn gedenkteken staan

Er zijn geen sporen meer na de tranen en het verdriet

Ik ben hier alleen

Mijn ziel bestaat nog steeds

Ik wacht op de tijd

Wanneer iemands hart

Zal lijden voor de pijn

De herinneringen komen terug

Dan, bij de regen

Onder de sombere hemel

Ik zal tevreden eindigen Mijn wezen...