Houle - Deluge

Peu m’importe ton bonheur maintenant

Et même, pour être honnête, je te souhaite tristesse, regrets et déceptions

En venir à haïr pour de nouveau rêver

Tout se paie mais tout a-t-il un prix?

A pousser au paroxysme les chiennes de douleurs

On oublie qui on est, on oublie ce que l’on vaut

Je suis l’abri, le cocon de ses névroses

Les faire siennes, c’est accepter qu’elles nous nécrosent

Mais il n’y aura pas plus belle nuit que celle de leurs morts

Quel bel acte d’amour serait-ce que de s’entretuer

Mais il n’y aura pas plus belle nuit que celle de leurs morts

Je t’aime, tout autant que je te hais

Que je te hais

Du gâchis, tant pis, plus d'état d'âme

Plus froide sera la lame

Abreuve-toi, à plus forte raison

De ce déluge d’illusion

La houle est passée.

Faites place au vide

Ik geef nu niets om jouw geluk

En zelfs, om eerlijk te zijn, wens ik je verdriet, spijt en teleurstellingen

Ik ga weer haten om te dromen

Alles wordt betaald, maar heeft alles een prijs?

Om de pijn vrouwelijke honden naar het hoogtepunt te duwen

We vergeten wie we zijn, we vergeten wat we waard zijn

Ik ben de schuilplaats, de cocon van zijn neurosen

Als je ze je eigen maakt, accepteer je dat ze ons necrotiseren

Maar er zal geen mooiere nacht zijn dan die van hun doden

Wat een mooie daad van liefde zou het zijn om elkaar te vermoorden

Maar er zal geen mooiere nacht zijn dan die van hun doden

Ik hou net zoveel van je als ik je haat

dat ik je haat

Verspilling, jammer, geen gemoedstoestand meer

Hoe kouder het mes

Drink op, des te meer reden

Van deze stortvloed van illusie

De deining is voorbij.

Maak plaats voor de leegte