Soiled - Dehumanized

Return to consciousness

But nothing is in focus

My eyes they feel open

Only darkness

Instant panic sets in

Seems the air I breathe is thin

Pressure, collapsing, my lungs

I’m on, my back, my limbs, I lack

I’ve been butchered and dismembered

For some reason I’m not dead

In despair I scream and cry

A torso buried alive

Through black magic I’ve been preserved in coffins

Arms, legs in one

The rest in another

Consciousness fades

Lifeforce now drains

Just when I hope I’ve expired, I awaken

The crucial goal to decompose

To the soil I am cumbersome

Days of blackness

For eternity

Death is taboo

Nothing but a dream

This has happened to

No one more deserving

No one more deserving…

No one more deserving…

Me, a torso buried alive

Keer terug naar het bewustzijn

Maar niets is in focus

Mijn ogen voelen open

alleen duisternis

Onmiddellijke paniek slaat toe

Het lijkt erop dat de lucht die ik inadem dun is

Druk, bezwijken, mijn longen

Ik ben op, mijn rug, mijn ledematen, ik heb gebrek aan

Ik ben afgeslacht en in stukken gehakt

Om de een of andere reden ben ik niet dood

In wanhoop schreeuw en huil ik

Een torso levend begraven

Door zwarte magie ben ik bewaard gebleven in doodskisten

Armen, benen in één

De rest in een andere

Bewustzijn vervaagt

Lifeforce loopt nu leeg

Net als ik hoop dat ik ben verlopen, word ik wakker

Het cruciale doel om te ontbinden

Voor de grond ben ik omslachtig

Dagen van zwartheid

Voor eeuwig

De dood is taboe

Niets dan een droom

Dit is gebeurd met

Niemand verdient meer

Niemand verdient meer...

Niemand verdient meer...

Ik, een levend begraven torso