Via The End - Deathstars

I lit my scars in a new cigarette’s light

The heart crawls to meet, meet the shock

As the tender steel hits the naked skin

So life has first begun when death wins

It is so deep

It is so cold

It is so sharp

It is for foretold

I cast the dust into the path to really see

The bonds of my blood turn, turn so cold

All the childhood’s memories scream inside of me The pain for this world sets the other free

It is so deep

It is so cold

When the colors blend to black

It is so sharp

It is foretold

Via the end

The loneliness won’t leave me alone

Summer infernal paradisial hell

The sheer absence is the only prison

I understand now

The toll of the bell

It is so deep

It is so cold

When the colors blend to black

It is so sharp

It is foretold

Via the end

It is so deep

It is so cold

When the colors blend to black

It is so sharp

It is foretold

Via the end

Ik stak mijn littekens op in een nieuw sigarettenlicht

Het hart kruipt om elkaar te ontmoeten, de schok te ontmoeten

Terwijl het zachte staal de naakte huid raakt

Dus het leven is pas begonnen als de dood wint

Het is zo diep

Het is zo koud

Het is zo scherp

Het is voorspeld

Ik wierp het stof in het pad om echt te zien

De banden van mijn bloed worden zo koud

Alle jeugdherinneringen schreeuwen in mij. De pijn voor deze wereld maakt de ander vrij

Het is zo diep

Het is zo koud

Wanneer de kleuren overgaan in zwart

Het is zo scherp

Het is voorspeld

Via het einde

De eenzaamheid laat me niet alleen

Zomer helse paradijselijke hel

De pure afwezigheid is de enige gevangenis

Ik begrijp het nu

De tol van de bel

Het is zo diep

Het is zo koud

Wanneer de kleuren overgaan in zwart

Het is zo scherp

Het is voorspeld

Via het einde

Het is zo diep

Het is zo koud

Wanneer de kleuren overgaan in zwart

Het is zo scherp

Het is voorspeld

Via het einde