Saturnalia - Deathless Legacy

I am so proud of you my loyal servant

The first-born is now dead burned alive

You put on fire his tent while he was asleep

Helius the heir of the Adepphius family

Let’s celebrate this glorious day with a cheer

Let’s inebriate ourselves with the scent of the grape

«Go, Lucius in the cellar and find the amphora

Of the red treasure from the Cimini hills»

But the pupil decides to trip the slave

The wine falls and th Domus' in rage

Satyricon

My precious wine

Satyricon

On th floor you die!

Oh, I am in pain

Will Tullius' cane

Hit me again?

Am I going to die?

WAKE UP

The celebration begins!

Today the slaves are free!

Why don’t you put your name in the cruse, my dear?

Beware the fate, also monsters can create

He’s the chosen one

Guiding everyone

Touched by the hellish forces

«Lucius I declare you

The princeps with the horns»

A scarlet tunic embraces me

A golden mask I feel

Bewitched I am by the depths of the Earth

Saturn flows in me

Where is the wine?

Why I’m still clean?

I see my goblet, it’s still empty!

Tullius Murena, come and pour it for me

For Saturn, go now, quick!

Even in red

Things can come back

Even in red

Things can come back

Saturnalia

Saturnalia!

Saturnalia!

Saturnalia!

Saturnalia!

Saturnalia!

Saturnalia!

Saturnalia!

I am so proud of you my fearless servants

I have a secret mission for you

Since you are the most brave ones that I know

Get ready for a very long rewarding work

I have a present for my bastard son’s mother

Go and deliver my gold medallion

The purest heart

Raped to death

My everything

Worth to breathe

How can I live

With all this grief?

Take my life with your cold sword

Tullius

Father, are you?

Mother, are you?

Glad that I am dead

Finally, I’m home

It’s not your time, yet

Rise in the darkness, my friend

We’re in the temple of the Goddess Laverna

Who protects the underworld, the thieves, the cheats

She has a mission for you, that’s why you breathe

She passed away, you know?

Your lust for revenge is a dripping flow

Tullius has no pietas, he punished you two

Calling on himself the wrath of Saturn

Embrace this path

You’re now a son of Laverna

Give me your left hand

Offer this wheat to Laverna

Gaze at the candles in the altar

And take a sip of this brew

Nod to the skeleton in the black cloak

You’re now a son of Laverna

Almost unfold is my sight

That’s the path I must realize

A burning light embraces the lair

And all my skin the fire tears

Gods' whispers of revenge

Thundering in me

My heart is aflame

By the Wrath of Thee

Ablazing my lips

I now eclipse

As ashes in the wind

Myself I abrade

Ablazing my eyes

In the divine

I melt my face

And in fire I rise

All I know is gone so far

All I love, it was not spare

I seek the fat of someone’s chest

And fulfill my burning quest

Gods' whispers of revenge

Thundering in me

My heart is aflame

By the Wrath of Thee

Ablazing my lips

I now eclipse

As ashes in the wind

Myself I abrade

Ablazing my eyes

In the divine

I melt my face

And in fire I rise

Is that really you, my son?

What they have done to you

My love?

I cried a lot

My son, blood of my blood

I face my pain

A feast to celebrate

I face my hate

A feast of flames

I am so upset with you useless servant

The first-born isn’t dead, he is alive!

My plan has gone up in smoke and it’s your fault

That’s clear you lied and your blood will flow

I’m going to tear your skin with the slap of my whip

I recall your promises out of your lips

Helius Adepphius

We thought he was gone

«Back after ten gloomy years

Raise your glasses, he has come back

I hear your whispers, await…»

Nemo non formosus filius matri

The sun shines on my mask made of gold

Hidden under it lies the weight of a crime

Too awful to be flaunted

I have to live with it forever

Remember forever the pain you caused

My face ablazed by a friend

He’s sitting here at hand

I watch his face, his eyes are glazed

Tullius are you there?

This is the robe of a slave of your own

And this medallion, look what it shows

«Tullius Murena, yes I saw it too»

Said the man dressed in blue

Even in death

Things can come back

Saturnalia

Saturnalia!

Saturnalia!

Saturnalia!

Saturnalia!

Saturnalia!

Saturnalia!

Saturnalia!

Per falcem

Senem

Et puerum

Regeneramur

Ad lux tenebris

That’s the tale of Saturnalia

Ik ben zo trots op jou, mijn trouwe dienaar

De eerstgeborene is nu dood levend verbrand

Je stak zijn tent in brand terwijl hij sliep

Helius de erfgenaam van de familie Adeppius

Laten we deze glorieuze dag vieren met een gejuich

Laten we ons bedwelmen met de geur van de druif

"Ga Lucius in de kelder en zoek de amfora"

Van de rode schat uit de heuvels van Cimini»

Maar de leerling besluit de slaaf te laten struikelen

De wijn valt en de Domus is woedend

Satyricon

Mijn kostbare wijn

Satyricon

Op de verdieping sterf je!

Oh, ik heb pijn

De wandelstok van Will Tullius

Nog een keer slaan?

Ga ik dood?

WORD WAKKER

Het feest begint!

Vandaag zijn de slaven vrij!

Waarom zet je je naam niet in de kruik, lieverd?

Pas op voor het lot, ook monsters kunnen creëren

Hij is de uitverkorene

Iedereen begeleiden

Aangeraakt door de helse krachten

"Lucius, ik verklaar je"

De princeps met de hoorns»

Een scharlaken tuniek omhelst me

Ik voel me een gouden masker

Ik ben betoverd door de diepten van de aarde

Saturnus stroomt in mij

Waar is de wijn?

Waarom ben ik nog steeds clean?

Ik zie mijn beker, hij is nog leeg!

Tullius Murena, kom het voor me inschenken

Voor Saturn, ga nu snel!

Zelfs in het rood

Dingen kunnen terugkomen

Zelfs in het rood

Dingen kunnen terugkomen

Saturnaliën

Saturnaliën!

Saturnaliën!

Saturnaliën!

Saturnaliën!

Saturnaliën!

Saturnaliën!

Saturnaliën!

Ik ben zo trots op jullie, mijn onverschrokken dienaren

Ik heb een geheime missie voor je

Omdat jullie de dapperste zijn die ik ken

Maak je klaar voor een zeer lang lonend werk

Ik heb een cadeau voor de moeder van mijn bastaardzoon

Ga en bezorg mijn gouden medaillon

Het zuiverste hart

Verkracht tot de dood

Mijn alles

De moeite waard om te ademen

Hoe kan ik leven?

Met al dit verdriet?

Neem mijn leven met je koude zwaard

Tullius

Vader, bent u dat?

Moeder, ben jij dat?

Blij dat ik dood ben

Eindelijk ben ik thuis

Het is nog niet jouw tijd

Sta op in de duisternis, mijn vriend

We zijn in de tempel van de godin Laverna

Wie beschermt de onderwereld, de dieven, de bedriegers?

Ze heeft een missie voor jou, daarom adem je

Ze is overleden, weet je?

Je wraakzucht is een druipende stroom

Tullius heeft geen piëtas, hij heeft jullie twee gestraft

Zichzelf de toorn van Saturnus aanroepend

Omarm dit pad

Je bent nu een zoon van Laverna

Geef me je linkerhand

Bied deze tarwe aan aan Laverna

Kijk naar de kaarsen op het altaar

En neem een ​​slokje van dit brouwsel

Knik naar het skelet in de zwarte mantel

Je bent nu een zoon van Laverna

Bijna ontvouwen is mijn zicht

Dat is het pad dat ik moet realiseren

Een brandend licht omarmt het hol

En heel mijn huid scheurt het vuur

Gods gefluister van wraak

Donder in mij

Mijn hart staat in vuur en vlam

Door de toorn van u

Mijn lippen in vuur en vlam

Ik verduister nu

Als as in de wind

Zelf schuur ik

Mijn ogen in vuur en vlam zetten

In het goddelijke

Ik smelt mijn gezicht

En in vuur sta ik op

Alles wat ik weet is tot nu toe weg

Alles waar ik van hou, het was niet reserve

Ik zoek het vet van iemands borst

En vervul mijn brandende zoektocht

Gods gefluister van wraak

Donder in mij

Mijn hart staat in vuur en vlam

Door de toorn van u

Mijn lippen in vuur en vlam

Ik verduister nu

Als as in de wind

Zelf schuur ik

Mijn ogen in vuur en vlam zetten

In het goddelijke

Ik smelt mijn gezicht

En in vuur sta ik op

Ben jij dat echt, mijn zoon?

Wat ze je hebben aangedaan?

Mijn liefje?

Ik huilde veel

Mijn zoon, bloed van mijn bloed

Ik zie mijn pijn onder ogen

Een feest om te vieren

Ik zie mijn haat onder ogen

Een feest van vlammen

Ik ben zo boos op je nutteloze dienaar

De eerstgeborene is niet dood, hij leeft!

Mijn plan is in rook opgegaan en het is jouw schuld

Dat is duidelijk dat je gelogen hebt en je bloed zal vloeien

Ik ga je huid scheuren met de klap van mijn zweep

Ik herinner me je beloften uit je lippen

Helius Adeppius

We dachten dat hij weg was

«Terug na tien sombere jaren

Zet je bril op, hij is teruggekomen

Ik hoor je gefluister, wacht...»

Nemo non formosus filius matri

De zon schijnt op mijn masker gemaakt van goud

Eronder verborgen ligt het gewicht van een misdaad

Te vreselijk om mee te pronken

Ik moet er voor altijd mee leven

Onthoud voor altijd de pijn die je hebt veroorzaakt

Mijn gezicht in brand gestoken door een vriend

Hij zit hier bij de hand

Ik kijk naar zijn gezicht, zijn ogen zijn glazig

Tullius ben je daar?

Dit is het kleed van een eigen slaaf

En dit medaillon, kijk wat het laat zien

«Tullius Murena, ja ik zag het ook»

Zei de man gekleed in het blauw

Zelfs in de dood

Dingen kunnen terugkomen

Saturnaliën

Saturnaliën!

Saturnaliën!

Saturnaliën!

Saturnaliën!

Saturnaliën!

Saturnaliën!

Saturnaliën!

Per falcem

Senem

et puerum

Regeneramur

Ad lux tenebris

Dat is het verhaal van Saturnalia