We Are Unearthed - Deathchain

We are the storms

We are the tides

We are the moon

We are the sun

We are the rapture

We are the decay

We are the voices

We are the echoes of those that were before

There are those that were

There were those that are

Who went unseen

Who were forgotten

In shadows

We are unearthed

Revealed to all

The faces of horror

The mirrors of time

Time shall not pass us by

Time shall not forget our might

We are those that were

We were those that are

In the echoes of time

Rising from the faults

Rising from the pits

Rising to greet the stars

We are unearthed

Earth becomes a grave

A kingdom of raining ash

Where lava streams run wild

Burning all that is left

Now the stars are burning

The cycle is ending

The kings are marching

To the worlds beyond

We’ll be the storms

We’ll be the tides

We’ll be the moon

We’ll be the sun

We’ll be the rapture

We’ll be the decay

We’ll be the voices

We’ll be the echoes of those that were before

Time shall not pass us by

Time shall not forget our might

As one cycle ends, another one begins

Our flesh is meaningless and will be forgotten

Only the abyss remains in the ever-rolling dark

Wij zijn de stormen

Wij zijn de getijden

Wij zijn de maan

Wij zijn de zon

Wij zijn de opname

Wij zijn het verval

Wij zijn de stemmen

Wij zijn de echo's van degenen die ervoor waren

Er zijn er die dat waren

Er waren er die zijn

Wie is ongezien gebleven?

Wie werden vergeten?

In de schaduw

We zijn opgegraven

Aan iedereen onthuld

De gezichten van horror

De spiegels van de tijd

De tijd zal ons niet voorbijgaan

De tijd zal onze macht niet vergeten

Wij zijn degenen die waren

Wij waren degenen die zijn

In de echo van de tijd

Opstaan ​​uit de fouten

Opstaan ​​uit de pits

Opstaan ​​om de sterren te begroeten

We zijn opgegraven

De aarde wordt een graf

Een koninkrijk van regenende as

Waar lavastromen wild stromen

Alles verbranden wat er nog over is

Nu branden de sterren

De cyclus loopt ten einde

De koningen marcheren

Naar de werelden daarbuiten

Wij zullen de stormen zijn

We zullen de getijden zijn

We zullen de maan zijn

We zullen de zon zijn

Wij zullen de opname zijn

Wij zullen het verval zijn

Wij zijn de stemmen

We zullen de echo's zijn van degenen die er eerder waren

De tijd zal ons niet voorbijgaan

De tijd zal onze macht niet vergeten

Als de ene cyclus eindigt, begint een andere

Ons vlees is zinloos en zal worden vergeten

Alleen de afgrond blijft in het immer rollende donker