Tell Myself Goodbye - Dead Poetic

But I’m far from my womb, and you know I’m far from you.

So when do I come back to you?

Was this already written or have I fallen so far…

I can’t tell the light from the dark.

I thought you had me forever.

But I’m sure you thought the same about me.

And I’m sorry, so sorry.

These dreams run through my head that frolic through some tube of my brain.

I’m going insane, I’ve forgotten my name.

So I’ll use yours, like a dropped friend I wish I never left.

I wish I never left you.

I wish I never left you.

I can’t tell the light from the dark.

I thought you had me forever.

But I’m sure you thought the same about me.

And I’m sorry, so sorry.

Winter’s come early this year.

Like a bird in the rain, I’ve tortured my everything.

The rain falls, and I never meant to leave you standing.

Maar ik ben ver van mijn baarmoeder, en je weet dat ik ver van jou ben.

Dus wanneer kom ik bij je terug?

Is dit al geschreven of ben ik tot nu toe gevallen...

Ik kan het licht niet van het donker onderscheiden.

Ik dacht dat je me voor altijd had.

Maar ik weet zeker dat je hetzelfde over mij dacht.

En het spijt me, het spijt me.

Deze dromen gaan door mijn hoofd die dartelen door een buis van mijn hersenen.

Ik word gek, ik ben mijn naam vergeten.

Dus ik zal de jouwe gebruiken, als een gedropte vriend die ik wou dat ik nooit was weggegaan.

Ik wou dat ik je nooit had verlaten.

Ik wou dat ik je nooit had verlaten.

Ik kan het licht niet van het donker onderscheiden.

Ik dacht dat je me voor altijd had.

Maar ik weet zeker dat je hetzelfde over mij dacht.

En het spijt me, het spijt me.

De winter komt vroeg dit jaar.

Als een vogel in de regen heb ik mijn alles gemarteld.

De regen valt en het was nooit mijn bedoeling om je te laten staan.