Dead Poetry - Dead Confederate

On this dead poets' day

We close our eyes as we pray

For all the hearts beyond absolve

Their marrow dry, their gold facade

A loss for words right from the start

For all the minds beyond our sway

In the dead poets' dark

They have torn out the heart of hearts

And filled the cavity with a cage

A swarm of lost, they set ablaze

The flourished fruit they will abate

A puerile plague that calls alarm

Ink fills the page

Words are erased

And lost in doubt, we carry out

Ink covers sheets

Stone memories

That fade away and lost their place

On this dead poets' day

Corrosion pens a yellow page

And bleeds out rust to song

A choir loud that belt and balk

And simple truth transposed to waltz

Is nothing more then yesterday

I’ll leave this life

If you’ll bury me;

Please leave your heart

In my grave for thieves;

Fight or flight

I’ll be relieved;

This place is

No place to be

Op deze dag van de dode dichters

We sluiten onze ogen terwijl we bidden

Voor alle harten daarbuiten

Hun merg droog, hun gouden façade

Vanaf het begin een verlies voor woorden

Voor alle geesten buiten onze macht

In het duister van de dode dichters

Ze hebben het hart van de harten eruit gescheurd

En vulde de holte met een kooi

Een zwerm verloren, ze staken in vuur en vlam

Het bloeiende fruit dat ze zullen verminderen

Een kinderplaag die alarm slaat

Inkt vult de pagina

Woorden worden gewist

En verloren in twijfel, voeren we uit

Inkt dekt vellen

stenen herinneringen

Dat vervaagde en verloor hun plaats

Op deze dag van de dode dichters

Corrosiepennen een gele pagina

En bloedt roest uit tot zang

Een koor luid die belt en balk

En simpele waarheid omgezet naar wals

Is niets meer dan gisteren

Ik verlaat dit leven

Als je me wilt begraven;

Laat alsjeblieft je hart achter

In mijn graf voor dieven;

Vechten of vluchten

Ik zal opgelucht zijn;

Deze plaats is

Geen plaats om te zijn