Veronicas Lullaby - David Phillips

Fate has been cruel and order unkind

How can I have sent you away?

The blame was my own;

the punishment, yours

The harmony’s silent today

But into the stillness I’ll bring you a song

And I will your company keep

Till your tired eyes and my lullabies

Have carried you softly to sleep

Once did a pony who shone like the sun

Look out on her kingdom and sigh

She smiled and said, «Surely, there is no pony

So lovely and so well beloved as I»

So great was her reign, so brilliant her glory

That long was the shadow she cast

Which fell dark upon the young sister she loved

And grew only darker as days and nights passed

Lullay moon princess, goodnight sister mine

And rest now in moonlight’s embrace

Bear up my lullaby, winds of the earth

Through cloud, and through sky, and through space

Carry the peace and the coolness of night

And carry my sorrow in kind

Luna, you’re loved so much more than you know

Forgive me for being so blind

Soon did that pony take notice that others

Did not give her sister her due

And neither had she loved her as she deserved

She watched as her sister’s unhappiness grew

But such is the way of the limelight, it sweetly

Takes hold of the mind of its host

And that foolish pony did nothing to stop

The destruction of one who had needed her most

Lullay moon princess, goodnight sister mine

And rest now in moonlight’s embrace

Bear up my lullaby, winds of the earth

Through cloud, and through sky, and through space

Carry the peace and the coolness of night

And carry my sorrow in kind

Luna, you’re loved so much more than you know

May troubles be far from your mind

And forgive me for being so blind

The years now before us, fearful and unknown

I never imagined I’d face them on my own

May these thousand winters swiftly pass, I pray

I love you, I miss you all these miles away

May all your dreams be sweet tonight

Safe upon your bed of moonlight

And know not of sadness, pain, or care

And when I dream, I’ll fly away and meet you there

Sleep… sleep… sleep…

Het lot is wreed geweest en bestel onvriendelijk

Hoe kan ik je hebben weggestuurd?

De schuld was mijn eigen;

de straf, de jouwe

De harmonie is stil vandaag

Maar in de stilte zal ik je een lied brengen

En ik zal uw bedrijf houden

Tot je vermoeide ogen en mijn slaapliedjes

Heb je zacht in slaap gedragen

Ooit deed een pony die straalde als de zon

Kijk uit op haar koninkrijk en zucht

Ze glimlachte en zei: "Zeker, er is geen pony"

Zo lief en zo geliefd als ik»

Zo geweldig was haar heerschappij, zo briljant haar glorie

Zo lang was de schaduw die ze wierp

Wat duister viel op de jonge zus van wie ze hield

En werd alleen maar donkerder naarmate de dagen en nachten verstreken

Slaapliedje maanprinses, welterusten zus van mij

En rust nu in de omhelzing van het maanlicht

Verdraag mijn slaapliedje, winden van de aarde

Door de wolken, en door de lucht, en door de ruimte

Draag de rust en de koelte van de nacht

En draag mijn verdriet in natura

Luna, er wordt zoveel meer van je gehouden dan je weet

Vergeef me dat ik zo blind ben

Al snel merkte die pony dat anderen

Heeft haar zus haar niet gegeven

En ze had ook niet van haar gehouden zoals ze verdiende

Ze zag hoe het ongeluk van haar zus groeide

Maar dat is de manier van de schijnwerpers, het is zo lief

Houdt de geest van zijn gastheer vast

En die dwaze pony deed niets om te stoppen

De vernietiging van iemand die haar het meest nodig had

Slaapliedje maanprinses, welterusten zus van mij

En rust nu in de omhelzing van het maanlicht

Verdraag mijn slaapliedje, winden van de aarde

Door de wolken, en door de lucht, en door de ruimte

Draag de rust en de koelte van de nacht

En draag mijn verdriet in natura

Luna, er wordt zoveel meer van je gehouden dan je weet

Mogen problemen ver van je gedachten zijn

En vergeef me dat ik zo blind ben

De jaren die nu voor ons liggen, angstig en onbekend

Ik had nooit gedacht dat ik ze alleen zou tegenkomen

Mogen deze duizend winters snel voorbijgaan, bid ik

Ik hou van je, ik mis je al die kilometers ver weg

Mogen al je dromen zoet zijn vannacht

Veilig op je bed van maanlicht

En weet niet van verdriet, pijn of zorg

En als ik droom, vlieg ik weg en ontmoet ik je daar

Slaap slaap slaap…