City of New Orleans - David Hasselhoff

Riding on the city of New Orleans

Illinois Central, Monday morning rail

Fifteen cars and fifteen restless riders

Three conductors and twenty five sacks of mail

They’re out on the southbound odyssey

Train pulls out of Kankakee

Rolls along past houses, farms and fields

Passing towns that have no names

Freight yards full of old gray men

And the graveyards of the rusted automobiles

Singing, ‽Good morning, America, how are you?

Don’t you know me?

I’m your native son

I’m the train they call the City of New Orleans

I’ll be gone five hundred miles when the day is doneâ€

Dealing card with the old men in the club car

Penny a point, ain’t no one keeping score

Pass the paper bag that holds the bottle

Feel the wheels rumbling 'neath the floor

And the sons of the Pullman porters

And the sons of the engineers

Ride their father’s magic carpets made of steel

And the days are full of restless

And the dreams are full of memories

And the rhythm of the rails is all they feel

Singing, ‽Good morning, America, how are you?

Don’t you know me?

I’m your native son

I’m the train they call the city of New Orleans

I’ll be gone five hundred miles 'fore the day is doneâ€

Well, it’s twilight on the city of New Orleans

Talk about your pocketful of friends

Half way home and we’ll be there by morning

No tomorrow waiting 'round the bend

Singing, ‽Good morning, America, how are you?

Don’t you know me?

I’m your native son

I’m the train they call the city of New Orleans

I’ll be gone five hundred miles 'fore the day is doneâ€

Singing, ‽Good night, America, how are you?

Don’t you know me?

I’m your native son

I’m the train they call the city of New Orleans

I’ll be gone five hundred miles 'fore the day is doneâ€

Rijden in de stad New Orleans

Illinois Central, maandagochtend trein

Vijftien auto's en vijftien rusteloze ruiters

Drie conducteurs en vijfentwintig zakken post

Ze zijn op de odyssee in zuidelijke richting

Trein vertrekt uit Kankakee

Rolt langs huizen, boerderijen en velden

Langs steden die geen naam hebben

Goederenwerven vol oude grijze mannen

En de begraafplaatsen van de verroeste auto's

Zingen: ‽Goedemorgen, Amerika, hoe gaat het met je?

Ken je mij niet?

Ik ben je inheemse zoon

Ik ben de trein die ze de stad New Orleans noemen

Ik ben vijfhonderd mijl weg als de dag voorbij isâ€

Afhandelingskaart met de oude mannen in de clubauto

Penny een punt, niemand houdt de score bij

Geef de papieren zak door waar de fles in zit

Voel de wielen rommelen 'onder de vloer'

En de zonen van de Pullman-dragers

En de zonen van de ingenieurs

Berijd hun vaders vliegende tapijten gemaakt van staal

En de dagen zijn vol rusteloze

En de dromen zitten vol herinneringen

En het ritme van de rails is alles wat ze voelen

Zingen: ‽Goedemorgen, Amerika, hoe gaat het met je?

Ken je mij niet?

Ik ben je inheemse zoon

Ik ben de trein die ze de stad New Orleans noemen

Ik zal vijfhonderd mijl weg zijn voordat de dag voorbij isâ€

Nou, het is schemering in de stad New Orleans

Praat over je zak vol vrienden

Halverwege naar huis en we zijn er tegen de ochtend

Geen morgen wachten 'om de bocht'

Zingen: ‽Goedemorgen, Amerika, hoe gaat het met je?

Ken je mij niet?

Ik ben je inheemse zoon

Ik ben de trein die ze de stad New Orleans noemen

Ik zal vijfhonderd mijl weg zijn voordat de dag voorbij isâ€

Zingen: ‽Goedenavond, Amerika, hoe gaat het met je?

Ken je mij niet?

Ik ben je inheemse zoon

Ik ben de trein die ze de stad New Orleans noemen

Ik zal vijfhonderd mijl weg zijn voordat de dag voorbij isâ€