Port Of Amsterdam - David Bowie, The Tony Visconti Trio

In the port of amsterdam

Theres a sailor who sings

Of the dreams that he brings

From the wide open sea

In the port of amsterdam

Theres a sailor who sleeps

While the river bank weeps

To the old willow tree

In the port of amsterdam

Theres a sailor who dies

Full of beer, full of cries

In a drunken town fight

In the port of amsterdam

Theres a sailor whos born

On a hot muggy morn

By the dawns early light

In the port of amsterdam

Where the sailors all meet

Theres a sailor who eats

Only fish heads and tails

And hell show you his teeth

That have rotted too soon

That can haul up the sails

That can swallow the moon

And he yells to the cook

With his arms open wide

«hey, bring me more fish

Throw it down by my side»

And he wants so to belch

But hes too full to try

So he stands up and laughs

And he zips up his fly

In the port of amsterdam

You can see sailors dance

Paunches bursting their pants

Grinding women to porch

Theyve forgotten the tune

That their whiskey voice croaked

Splitting the night

With the roar of their jokes

And they turn and they dance

And they laugh and they lust

Till the rancid sound of the accordion bursts

And then out of the night

With their pride in their pants

And the sluts that they tow

Underneath the street lamps

In the port of amsterdam

Theres a sailor who drinks

And he drinks and he drinks

And he drinks once again

Hell drink to the health

Of the whores of amsterdam

Whove given their bodies

To a thousand other men

Yeah, theyve bargained their virtue

Their goodness all gone

For a few dirty coins

Well he just cant go on Throws his nose to the sky

And he aims it up above

And he pisses like I cry

On the unfaithful love

In the port of amsterdam

In the port of amsterdam

In de haven van amsterdam

Er is een zeeman die zingt

Van de dromen die hij met zich meebrengt

Van de wijde open zee

In de haven van amsterdam

Er is een zeeman die slaapt

Terwijl de rivieroever huilt

Naar de oude wilg

In de haven van amsterdam

Er is een zeeman die sterft

Vol bier, vol gehuil

In een dronken stadsgevecht

In de haven van amsterdam

Er is een zeeman geboren

Op een hete zwoele ochtend

Bij het ochtendgloren vroeg licht

In de haven van amsterdam

Waar de zeilers elkaar ontmoeten

Er is een zeeman die eet

Alleen vissenkoppen en -staarten

En de hel laat je zijn tanden zien

Die zijn te snel verrot

Dat kan de zeilen hijsen

Dat kan de maan opslokken

En hij schreeuwt tegen de kok

Met zijn armen wijd open

"hey, breng me nog meer vis"

Gooi het naast me neer»

En hij wil zo boeren

Maar hij is te vol om te proberen

Dus hij staat op en lacht

En hij ritst zijn vlieg dicht

In de haven van amsterdam

Je kunt zeilers zien dansen

Pennen barsten uit hun broek

Vrouwen naar de veranda malen

Ze zijn het deuntje vergeten

Dat hun whiskystem kraakte

De nacht splitsen

Met het gebrul van hun grappen

En ze draaien en ze dansen

En ze lachen en ze lusten

Tot het ranzige geluid van de accordeon barst

En dan uit de nacht

Met hun trots in hun broek

En de sletten die ze slepen

Onder de straatlantaarns

In de haven van amsterdam

Er is een zeeman die drinkt

En hij drinkt en hij drinkt

En hij drinkt nog een keer

Heldrank voor de gezondheid

Van de hoeren van amsterdam

Die hun lichaam hebben gegeven

Aan duizend andere mannen

Ja, ze hebben onderhandeld over hun deugdzaamheid

Hun goedheid is allemaal weg

Voor een paar vuile munten

Nou, hij kan gewoon niet verder, gooit zijn neus in de lucht

En hij richt het naar boven

En hij pist alsof ik huil

Over de ontrouwe liefde

In de haven van amsterdam

In de haven van amsterdam