Tropical Malady - Das Oath

There is no uncomphrended

Down in front

Under this tomb’s inward arches

Beyond sunset and dawn

I am safe from living

And always falling

I claw at the empty air

I feel nothing of the embrace

I will never plummer

When there is always land to fail me

Long after that otherness has been

Exchanged up and over

Hoeizion’s ramparts

I crawl back to the recurring burial

Which parrots what I do, what I told

Er is geen onbegrepen

Beneden vooraan

Onder de binnenbogen van dit graf

Voorbij zonsondergang en zonsopgang

Ik ben veilig van leven

En altijd vallen

Ik klauw in de lege lucht

Ik voel niets van de omhelzing

Ik zal nooit plumper

Als er altijd land is om me in de steek te laten

Lang nadat dat anders-zijn is geweest

Omgewisseld en opnieuw

De wallen van Hoeizion

Ik kruip terug naar de terugkerende begrafenis

Welke papegaaien wat ik doe, wat ik heb verteld