Delgado - Darko

Lissom was the lie that you told yourself

Was it meant to be or was it a dream just spent?

And on the starting line

We falter

And give up on what

Could never be Can’t let this memory break my back

Like a stone into

This window of our

Friendship that was anathema

Friendship that was anathema

The evil we’ve become

The evil we’ve become

And on the starting line

We falter

And give up on what

Could never be And on the starting line

We finish

And kiss the blade of grass

That knocked you right down off your feet

Lissom was de leugen die je jezelf vertelde

Was het zo bedoeld of was het een droom die net was uitgekomen?

En op de startlijn

We wankelen

En geef op wat?

Zou nooit kunnen. Ik kan deze herinnering mijn rug niet laten breken

Als een steen in

Dit venster van onze

Vriendschap die een gruwel was

Vriendschap die een gruwel was

Het kwaad dat we zijn geworden

Het kwaad dat we zijn geworden

En op de startlijn

We wankelen

En geef op wat?

Zou nooit kunnen zijn En op de startlijn

We maken het af

En kus het grassprietje

Dat sloeg je meteen van je voeten