Yet Here I Stand - Darkflight

My arms surrender but my mind resists

Tormented but serene

My Victory will be over the Time

Wisdom dispels Hate and opens the gates to Grace

From the top of my exile

I contemplate the ruins

Where the insignificant vermin swarm miserably

Wallowing in their mire of hypocrisy

Weakness and meanness

Let’s them degenerate

Solitude will be my Prize

Superiority my Pride

And Time their Demise

Yet here I stand

Mijn armen geven zich over, maar mijn geest biedt weerstand

Gekweld maar sereen

Mijn overwinning zal over de tijd zijn

Wijsheid verdrijft haat en opent de poorten naar genade

Vanaf de top van mijn ballingschap

Ik denk na over de ruïnes

Waar het onbeduidende ongedierte jammerlijk rondzwermt

Zich wentelend in hun modderpoel van hypocrisie

Zwakte en gemeenheid

Laten we ze degenereren

Eenzaamheid wordt mijn prijs

Superioriteit mijn trots

En tijd hun ondergang

Toch sta ik hier