Dispatching the Curse of Uncreation - Darkened Nocturn Slaughtercult

Quiesence, so precious, well-nigh forgotten

Echoes through the wooden baronial hall

Smouldering ornaments, marvelous shimmering

Beyond human entities, incinerating the throne

In a semblance of triangular madness

The worlds ash bursts the urn, breathe, breathe

The decay, the ruin, death.

Suffuse the spirit with

The deepest of all abysms, thrust sanity

Down into crimson depths

The worlds ash bursts the urn

Breathe, breathe the decay, the ruin, death

Shatter the Self at times rising predawn, negate

All hope, confidence, existence.

Withdraw

Vigour from the will, the will from vigour

Unfold within the entirety of nonentity

Renew tides slackening cycle.

Stride on

Into thereafter, the before, the here and now

Sink in the mire of bedazzled thoughts, drown

In the murky hole of reeking degeneration

Dispatch the curse of divine uncreation

Sink in the mire of bedazzled thoughts

Drown in the murky hole of reeking degeneration

Rust, zo kostbaar, bijna vergeten

Echo's door de houten baronzaal

Smeulende ornamenten, prachtig glinsterend

Voorbij menselijke entiteiten, de troon verbrandend

In een schijn van driehoekige waanzin

De as van de wereld barst uit de urn, adem, adem

Het verval, de ondergang, de dood.

Doordrenk de geest met

De diepste van alle afgronden, stoot gezond verstand

Naar de karmozijnrode diepten

De as van de wereld doet de urn barsten

Adem, adem het verval, de ondergang, de dood

Verbrijzel het Zelf soms voor zonsopgang, negeer

Alle hoop, vertrouwen, bestaan.

Terugtrekken

Kracht uit de wil, de wil uit kracht

Ontvouwen binnen het geheel van niet-eenheid

Vernieuw de getijdencyclus.

stap verder

In het hiernamaals, het vroeger, het hier en nu

Zinken in het slijk van verblinde gedachten, verdrinken

In het duistere gat van stinkende degeneratie

Verzend de vloek van goddelijke oncreatie

Zink weg in het slijk van verblinde gedachten

Verdrinken in het duistere gat van stinkende degeneratie