Tears of Rancour - Dark Age

Deary, dubious existence

Preposterous embodiment!

Still sullen are the lights of life…

Behold then my rancour, my tears

Soaking your surface bloody earth!

Am I the one, the one I fear

Or am I the one and only atmosphere?

I am lost, trapped in time…

My life is a star which does not shine!

Sumptuous elusive significance

Preposterous embodiment!

Time to believe!

Into the hearts which have died

Into the souls which have tried

Into the tears we have cried

The tears of rancour!

Forever dying

Forever tryingForever crying

The tears of rancour!

Alone I walk through ephemeral time

To enlighten a quest

Once called life…

Lief, dubieus bestaan

Belachelijke belichaming!

Nog steeds somber zijn de lichten van het leven...

Zie dan mijn rancune, mijn tranen

Doorweekt uw oppervlakte bloedige aarde!

Ben ik degene, degene die ik vrees?

Of ben ik de enige echte sfeer?

Ik ben verdwaald, gevangen in de tijd...

Mijn leven is een ster die niet schijnt!

Weelderige ongrijpbare betekenis

Belachelijke belichaming!

Tijd om te geloven!

In de harten die zijn gestorven

In de zielen die hebben geprobeerd

In de tranen die we hebben gehuild

De tranen van rancune!

Voor altijd sterven

Voor altijd proberenVoor altijd huilen

De tranen van rancune!

Alleen loop ik door de kortstondige tijd

Een zoektocht verlichten

Ooit leven genoemd...