Rooks - Danko

When the rooks were laid in the piles by the sides of the road

Crashing into the aerials

Tangled in the laundry lines

And gathered in a field

They were burned in a feathering pyre

With their cold black eyes

When the swallows fell from the eaves

And the gulls from the spires

The starlings, in millions

Would feed on the ground where they lie

The ambulance men said

There’s nowhere to flee for your life

So we stay inside

And we’ll sleep until the world of man is paralyzed

Oh, the falconer awakes to the sound of the bells

Overhead and southbound

They are leaving his life

And each empty cage just rings in his heart like a bell

Underneath these cold stars

In this trembling light

And he cries Amen, let their kingdom come tonight

Let this dream be realized

And we’ll sleep until the world of man is paralyzed

Toen de torens in de stapels langs de kant van de weg werden gelegd

Crashen in de antennes

Verstrikt in de waslijnen

En verzameld in een veld

Ze werden verbrand in een bevederde brandstapel

Met hun koude zwarte ogen

Toen de zwaluwen van de dakrand vielen

En de meeuwen van de torenspitsen

De spreeuwen, in miljoenen

Zou voeden op de grond waar ze liggen

De ambulancemannen zeiden:

Er is geen plek om te vluchten voor je leven

Dus we blijven binnen

En we zullen slapen tot de wereld van de mens verlamd is

Oh, de valkenier wordt wakker met het geluid van de klokken

Overhead en naar het zuiden

Ze verlaten zijn leven

En elke lege kooi rinkelt gewoon in zijn hart als een bel

Onder deze koude sterren

In dit trillende licht

En hij roept Amen, laat hun koninkrijk komen vanavond

Laat deze droom uitkomen

En we zullen slapen tot de wereld van de mens verlamd is