Merceditas - Dániel Torres, Renato Borghetti

Qué dulce encanto tiene

En mis recuerdos, Merceditas

Aromada florecita

Amor mío de una vez

La conocí en el campo

Allá muy lejos, una tarde

Donde crecen los trigales…

Provincia de Santa fe

Así nació nuestro querer

Con ilusión…con mucha fe

Pero no sé por qué la flor

Se marchitó y muriendo fue…

Como una queja errante

En la campiña va flotando

El eco vago de mi canto

Recordando aquel amor…

Porque a pesar del tiempo transcurrido

Es Merceditas la leyenda que palpita

En mi nostálgica canción

Y amándola con loco amor así llegué a comprender lo que es querer,

lo que es sufrir porque le dí mi corazón

wat een lieve charme

In mijn herinneringen, Merceditas

geurende kleine bloem

mijn liefde in een keer

Ik ontmoette haar in het veld

Ver weg, op een middag

Waar de korenvelden groeien...

Provincie Santa Fe

Zo is onze liefde geboren

Met hoop...met groot geloof

Maar ik weet niet waarom de bloem

Het verdorde en stierf, het was...

Als een dwalende klacht

Op het platteland drijft het

De vage echo van mijn lied

Herinnerend aan die liefde...

Want ondanks de tijd die is verstreken

Merceditas is de legende die klopt

In mijn nostalgische lied

En van haar houden met waanzinnige liefde, zo ben ik gaan begrijpen wat het is om lief te hebben,

wat het is om te lijden omdat ik hem mijn hart gaf