Влюблённый в летние ночи - Dan Korshunov

Я потерялся, где рассвет

Был укутан тишиной

Я давно уже не помню

Для чего ещё живой

Я потерялся где рассвет

Заменил мне тишину

Я вставал и видел солнце

Предавая ночи сну

Я видел звёзды в этом сне

Но тебя, увы, там нет

Я пытался отыскать

Но только пламени рассвет

Мне дал понять, что нам

Не быть, дал понять, что нам не стать

Чтобы сны больше не видеть

Чтобы перестал искать

Это всё будто не со мной

Я вроде тот, а вроде нет

Я вроде выбрал этот путь

Но будто даже не хотел

Это всё ложь, это всё гложет

Солнце с новой высоты

На всех нас бросает взгляд и

Тот кто вроде впереди был

Давно пятится назад

В мире полном пустоты

Мы ценим ровно ничего

А лицемерие и лесть тут

Заправляют этой мглой

Я так люблю бродить один

По тем пустым дорогам зла

А посреди той пустоты

Когда-то повстречал тебя

Тут тёплым дует из окна

И места нет для скучных слов

Мы растворялись в темноте

И в том, что все зовут «любовь»

Я так люблю смотреть на небо

Те пейзажи звёздных скал

Дай повторить тот летний вечер

Я бы наверное всё отдал

Огонь давно уже потух

Лишь огни тлеют в темноте

Но ты смогла меня найти

Обычно я всегда в себе

И если спросят отыскал ли

Смыслы те, что потерял

Я не смог бы им ответить

Знал, что сам тебя отдал

Но зато ночью в тишине

Я вспоминал твои глаза

И лишь они дают надежду

Жить с тобою не во снах

Это всё ложь, это всё гложет

Ik ben verdwaald waar is de dageraad

Was in stilte verpakt

Ik herinner het me al lang niet meer

Waar leeft nog meer voor?

Ik ben verdwaald waar is de dageraad

Mijn stilte vervangen

Ik stond op en zag de zon

De nachten laten slapen

Ik zag de sterren in deze droom

Maar helaas, je bent er niet.

ik heb geprobeerd te vinden

Maar alleen de vlam daagt

Hij liet me weten dat we

Niet te zijn, maakte duidelijk dat we niet zouden worden

Om geen dromen meer te zien

Stoppen met zoeken

Het is alsof het niet bij mij is

Ik ben een soort van, maar een beetje niet

Ik heb min of meer voor dit pad gekozen

Maar hij wilde niet eens

Het zijn allemaal leugens, het is allemaal knagen

Zon van een nieuwe hoogte

Kijkt naar ons allemaal en

Degene die vooruit leek te zijn

Ben al lang terug

In een wereld vol leegte

We waarderen absoluut niets

En hypocrisie en vleierij hier

Voer deze waas uit

Ik hou ervan om alleen rond te dwalen

Langs die lege wegen van het kwaad

En midden in die leegte

Ik heb je ooit ontmoet

Hier de warme klappen uit het raam

En er is geen plaats voor saaie woorden

We verdwenen in de duisternis

En in wat iedereen "liefde" noemt

Ik kijk zo graag naar de lucht

Die landschappen van sterrenrotsen

Laat me die zomeravond herhalen

Ik zou waarschijnlijk alles geven

Het vuur is al lang uit

Alleen vuren smeulen in het donker

Maar je hebt me kunnen vinden

Meestal ben ik altijd alleen

En als ze vragen of je gevonden hebt?

Betekenissen die verloren gaan

Ik kon ze niet beantwoorden.

Ik wist dat ik je gaf

Maar 's nachts in stilte

Ik herinnerde me je ogen

En alleen zij geven hoop

Met jou leven is niet in dromen

Het zijn allemaal leugens, het is allemaal knagen