Natacha - Czerkinsky

Natacha, depuis que j’ai quitté Paris

Je pense beaucoup à toi

Et le soir, quand je m’endors dans le noir

Je vois ton visage

Natacha, moi je reste attaché

A ta douce personne

Ma tendre, ma mignonne

Ma Natioucha à moi

Bien sûr on ne s’est pas toujours bien compris

Et les malentendus ont eu raison de nous

Alors je prends la route et je m’en vais si loin

Mais pas pour oublier

Cer moments inouïs que j’ai passé avec toi

Bien sûr on aurait pu faire durer les choses

Mais c’eût été un peu artificiel et puis tu sais

Ca nous aurait mené à des situations

Que des personnes subtiles et délicates

Comme toi et moi

Ont toujours su et voulu éviter

Je n’oublierai jamais quand tu chantais le soir

Dans le salon d’hiver au milieu des miroirs

Ta voix qui résonnait dans toute la maison

Mais surtout dans mon coeur

Natacha, sinds ik Parijs verliet

Ik denk veel aan je

En 's nachts als ik in het donker in slaap val

ik zie je gezicht

Natacha, ik blijf gehecht

Aan je lieve persoon

Mijn lieve, mijn schattige

Mijn eigen Natyusha

Natuurlijk begrepen we elkaar niet altijd

En de misverstanden kregen de overhand

Dus ik ging op pad en ik ga zo ver

Maar niet te vergeten

Deze ongelooflijke momenten die ik met je heb doorgebracht

Natuurlijk hadden we dingen kunnen laten duren

Maar het zou een beetje gekunsteld zijn geweest en dan weet je?

Het zou ons naar situaties hebben geleid

Alleen subtiele en delicate mensen

Zoals jij en ik

Altijd geweten en wilde vermijden

Ik zal nooit vergeten wanneer je 's nachts zong

In de wintersalon tussen de spiegels

Jouw stem die door het hele huis galmde

Maar vooral in mijn hart