Our Reverend's Grave - Crypt Sermon

There is a light at the end of the road

Where no birds sing and the cold wind blows

And a sign reads welcome home

Nearing the light the hour grows late

I wrap my fingers 'round the lock at the gate

Gonna call this place my home

Come down Moses, the mountain’s on fire

That brazen serpent in your hand

Your god has made me a liar

I bite my tongue or I’d be damned

I’ve opened the door

And crossed the threshold

I’m searching for more

And I’m calling your name

O!

at the end of life there’s nothing more

Begging for scraps at the master’s table

The table’s bare, the legs are unstable

I’ve never tasted a crumb

Sister, heal me, my side is on fire

Spear

Ichor

Wine

This thirst has made me a liar

I’ve never tasted it, but I’m told it’s divine

I’ve opened the door

And crossed the threshold

I’m searching for more

And did you call my name?

Well here I am, now where are you?

I thought for sure you said you’d be here to meet me.

But there’s nothing here but solitude

So is this my reward for believing?

Just tattered memories unravelled by insanity

At the end of life there’s nothing

If you come to my grave as darkness draws near

You’ll read no name, just these words: «I wish you were here.»

If you, come to my grave as darkness draws near

You will read no name, just these words: «I wish you were here.»

At the Reverend’s grave

Cry out

Here I am, now where are you?

I thought for sure you said you’d be here to meet me

But there’s nothing here but solitude

So is this my reward for believing

Just tattered memories unravelled by insanity

O!

at the end of life there’s nothing more

Er is een licht aan het einde van de weg

Waar geen vogels zingen en de koude wind waait

En op een bord staat welkom thuis

Bij het naderen van het licht wordt het uur laat

Ik wikkel mijn vingers om het slot bij de poort

Ik ga deze plek mijn thuis noemen

Kom naar beneden Mozes, de berg staat in brand

Die koperen slang in je hand

Je god heeft van mij een leugenaar gemaakt

Ik bijt op mijn tong of ik zou verdomd zijn

Ik heb de deur geopend

En over de drempel

Ik ben op zoek naar meer

En ik noem je naam

O!

aan het einde van het leven is er niets meer

Bedelen om restjes aan de tafel van de meester

De tafel is kaal, de poten zijn onstabiel

Ik heb nog nooit een kruimel geproefd

Zuster, genees me, mijn zijde staat in brand

Speer

Ichor

Wijn

Deze dorst heeft van mij een leugenaar gemaakt

Ik heb het nog nooit geproefd, maar er is mij verteld dat het goddelijk is

Ik heb de deur geopend

En over de drempel

Ik ben op zoek naar meer

En heb je mijn naam genoemd?

Nou, hier ben ik, waar ben je nu?

Ik dacht zeker dat je had gezegd dat je hier zou zijn om me te ontmoeten.

Maar er is hier niets dan eenzaamheid

Dus dit is mijn beloning voor het geloven?

Gewoon aan flarden herinneringen ontrafeld door krankzinnigheid

Aan het einde van het leven is er niets

Als je naar mijn graf komt als de duisternis nadert

Je leest geen naam, alleen deze woorden: «Ik wou dat je hier was.»

Als jij, kom naar mijn graf als de duisternis nadert

U leest geen naam, alleen deze woorden: «Ik wou dat u hier was.»

Bij het graf van de dominee

schreeuw het uit

Hier ben ik, waar ben je nu?

Ik dacht zeker dat je zei dat je hier zou zijn om me te ontmoeten

Maar er is hier niets dan eenzaamheid

Dus dit is mijn beloning voor het geloven

Gewoon aan flarden herinneringen ontrafeld door krankzinnigheid

O!

aan het einde van het leven is er niets meer