Tired Eyes - Crooks

Now hope seems so far away,

Am I the coward you became?

I am hollow and it shows, And I swear that I’m not

coming home.

Distance fills the space between,

Our fingers used to fit so perfect,

But I have cuts on my hands, And I don’t want to remember you as you are now to

me.

I can only hope, and swear that I’m not coming home.

The feel, of the water reminds me, Your tears don’t taste of salt.

Your bitter soul.

The fear in your eyes is blinding,

It cuts through the cracks in your soul.

I waited, just in case you walked by, I could have caught your eye,

That evening.

The snow, the snow fell hard that day,

But I couldn’t care if I tried,

I wont forget that.

I won’t, forget…

I swear that its so, I pray that I don’t make it home, I swear that I wont make

it home, I won’t forget that.

Nu lijkt hoop zo ver weg,

Ben ik de lafaard die je bent geworden?

Ik ben hol en dat is te zien, En ik zweer dat ik dat niet ben

thuiskomen.

Afstand vult de ruimte tussen,

Onze vingers pasten zo perfect,

Maar ik heb snijwonden aan mijn handen, en ik wil je niet herinneren zoals je nu bent

mij.

Ik kan alleen maar hopen en zweren dat ik niet naar huis kom.

Het gevoel van het water herinnert me eraan dat je tranen niet naar zout smaken.

Je bittere ziel.

De angst in je ogen is verblindend,

Het snijdt door de kieren in je ziel.

Ik wachtte, voor het geval je voorbij zou lopen, ik had je aandacht kunnen trekken,

Die avond.

De sneeuw, de sneeuw viel hard die dag,

Maar het kan me niet schelen als ik het probeerde,

Ik zal dat niet vergeten.

Ik zal niet, vergeten...

Ik zweer dat het zo is, ik bid dat ik niet thuis kom, ik zweer dat ik het niet zal halen

het thuis, dat zal ik niet vergeten.