Recluse - Create To Inspire

Is it the fear of feeling something or the fear of feeling nothing at all.

Is it the choices I’ve made that’s left me so vulnerable.

All I know is that I’m hiding.

I’m running away from what I wish I had.

I guess that’s just too bad.

We were lacking something beautiful and it taught you not to trust.

Whatever we had that day, it was never worth the rush.

I just want to forget about everything that made me who I was.

I’ll shut myself out from the world.

My walls have become my family, my friends, my home and I’ve avoided the mirror

for weeks just to feel alone.

I’m scared of seeing the man I know.

The man I loathe.

I’ll be alone.

Forever on my own.

I’m just sitting here watching the time role by.

To think my life’s just passing through quicker every night.

I’ve become so comfortable in this house.

I’ve become so comfortable.

Just not in my skin.

My walls have become my family, my friends, my home and I’ve avoided the mirror

for weeks just to feel alone.

I’m scared of seeing the man I know.

The man I loathe.

I’ll be alone.

Forever on my own.

We are all imperfect in our own way.

We can change or simply stay the same.

I’ve shed a tear for everyone I strung along.

For every person that I’ve done wrong.

Is het de angst om iets te voelen of de angst om helemaal niets te voelen.

Zijn het de keuzes die ik heb gemaakt waardoor ik zo kwetsbaar ben?

Ik weet alleen dat ik me verstop.

Ik ren weg van wat ik wou dat ik had.

Ik denk dat dat gewoon jammer is.

We misten iets moois en het leerde je om niet te vertrouwen.

Wat we die dag ook hadden, het was nooit de haast waard.

Ik wil gewoon alles vergeten dat me heeft gemaakt tot wie ik was.

Ik sluit me af van de wereld.

Mijn muren zijn mijn familie, mijn vrienden, mijn huis geworden en ik heb de spiegel vermeden

wekenlang alleen maar om je alleen te voelen.

Ik ben bang om de man te zien die ik ken.

De man die ik haat.

Ik ben alleen.

Voor altijd alleen.

Ik zit hier gewoon te kijken hoe de tijd verstrijkt.

Te bedenken dat mijn leven elke avond sneller voorbijgaat.

Ik voel me zo op mijn gemak in dit huis.

Ik ben zo comfortabel geworden.

Gewoon niet in mijn huid.

Mijn muren zijn mijn familie, mijn vrienden, mijn huis geworden en ik heb de spiegel vermeden

wekenlang alleen maar om je alleen te voelen.

Ik ben bang om de man te zien die ik ken.

De man die ik haat.

Ik ben alleen.

Voor altijd alleen.

We zijn allemaal op onze eigen manier onvolmaakt.

We kunnen veranderen of gewoon hetzelfde blijven.

Ik heb een traan gelaten voor iedereen die ik heb meegesleurd.

Voor elke persoon die ik verkeerd heb gedaan.