Void - Craft

In the gleaming nightfall we can watch the light retreat.

Its rays slither eastward, like snakes along the grass,

As it leaves us to ourselves.

Woods of tall trees

Old, deformed and barren — obscuring the sun —

Red and tired

From working its way up from life giver

To massive hydrogen bomb

We can’t see the sun,

But we can see the god rays surrounding the trees

And brief dim flickers of light shining through them.

These are rays from a god that is long dead.

It’s our final night in this place.

There is no tomorrow.

This evening we drink to the day the world ended.

Bij het glimmende vallen van de avond kunnen we het licht zien terugtrekken.

Zijn stralen glijden naar het oosten, als slangen langs het gras,

Zoals het ons aan onszelf overlaat.

Bossen met hoge bomen

Oud, misvormd en onvruchtbaar — de zon verduisterend —

Rood en moe

Van zich omhoog werkend van levengever

Naar een enorme waterstofbom

We kunnen de zon niet zien,

Maar we kunnen de goddelijke stralen rond de bomen zien

En er schijnen korte vage lichtflitsen doorheen.

Dit zijn stralen van een god die al lang dood is.

Het is onze laatste nacht op deze plek.

Er is geen morgen.

Vanavond drinken we op de dag dat de wereld verging.