Voices - Covenant

The forcing walls are closing in

And the sky is still descending

The price for a life in sin

Is beyond repair and mending

He can see it in the eyes

Where life is slowly fading

It’s not worth it to be nice

To a voice that’s so evading

He pulls the trigger of his gun

The voice is so degrading

Petrified he tries to run

The words reverberating

He hears chanting choirs and voices at night

They’re raging like fires but speaking so light

He wants to kill the past

To be alone at last

He takes a step into the brain

Little there remaining

Dissolving in the frozen rain

The voice is disengaging

De dwingende muren komen dichterbij

En de lucht daalt nog steeds

De prijs voor een leven in zonde

Is niet meer te repareren en te repareren

Hij kan het in de ogen zien

Waar het leven langzaam vervaagt

Het is het niet waard om aardig te zijn

Naar een stem die zo ontwijkend is

Hij haalt de trekker van zijn pistool over

De stem is zo vernederend

Versteend probeert hij te rennen

De woorden weergalmen

Hij hoort zingende koren en stemmen 's nachts

Ze woeden als vuren, maar spreken zo licht

Hij wil het verleden doden

Eindelijk alleen zijn

Hij zet een stap in de hersenen

Er blijft weinig over

Oplossen in de bevroren regen

De stem valt weg