2D - Covenant

I am the big man restless the living past and future

A fraction of a second and now is lost forever

My mirror image a picture in the static

Transcending through the present a fracture in the rhythm

Electric icon culture in twenty frames a second

Bright confusion controlling my emotions

I keep my mind sedated with useless calculations

I see that time is endless and shrink to insect size

I leave the flow of time

Free from gravitation

I leave the flow of time

Free from respiration

In segments days are passing relentless as a legion

Yet silent like assassins a poison in my bloodstream

Reluctant but impatient I sit and measure minutes

So conscious counting fragments my lasting moments vanish

My mode of operation is two-dimension thinking

I keep my world from growing ignoring all perspective

In perfect isolation I freeze my lust for learning

In stillness beauty lingers as rivers in the winter

My senses tuned to nothing a nervous system shutdown

In blissful meditation I’m safe from stimulation

I don’t believe in heaven and science can not help me

Retreating from the living I leave the flow of time

Ik ben de grote man rusteloos het levende verleden en de toekomst

Een fractie van een seconde en nu voor altijd verloren

Mijn spiegelbeeld een foto in de static

Door het heden heen een breuk in het ritme overstijgen

Elektrische icooncultuur in twintig frames per seconde

Heldere verwarring die mijn emoties beheerst

Ik houd mijn geest verdoofd met nutteloze berekeningen

Ik zie dat de tijd eindeloos is en krimp in tot de grootte van een insect

Ik verlaat de stroom van de tijd

Vrij van zwaartekracht

Ik verlaat de stroom van de tijd

Vrij van ademhaling

In segmenten gaan de dagen meedogenloos voorbij als een legioen

Maar stil als moordenaars een gif in mijn bloedbaan

Met tegenzin maar ongeduldig zit ik en meet minuten

Dus bewust fragmenten tellen verdwijnen mijn blijvende momenten

Mijn werkwijze is tweedimensionaal denken

Ik zorg ervoor dat mijn wereld niet groeit en negeer alle perspectieven

In perfecte isolatie bevries ik mijn leergierigheid

In stilte blijft schoonheid hangen als rivieren in de winter

Mijn zintuigen zijn op niets afgestemd, een uitschakeling van het zenuwstelsel

In zalige meditatie ben ik veilig voor stimulatie

Ik geloof niet in de hemel en de wetenschap kan me niet helpen

Als ik me terugtrek uit het leven, verlaat ik de stroom van de tijd