Chaemera - Corsair

In the fires of melted stone

Lies a heart of wicked bone

Held taught by hands of fire

Made strong by hate

She flies on daggered wings

Across their scattered dreams

Cradling a flame so bright

Stolen from the darkest night

Across the marsh she calls her foes

Across the hills she gathers woes

Burned black in the Plinian wild

Storms thick with cries long gone

Break upon the hopes of men

Never have a life be spared

From the wrath of the dead

Call your guards and set your sails

Cast off now death won’t fail

Fire smoke and ash reign on

In this heart, this heart of stone

In het vuur van gesmolten steen

Ligt een hart van slecht bot

Vastgehouden onderwezen door handen van vuur

Sterk gemaakt door haat

Ze vliegt op dolkvleugels

Over hun verspreide dromen

Een vlam zo helder wiegen

Gestolen uit de donkerste nacht

Aan de overkant van het moeras roept ze haar vijanden

Over de heuvels verzamelt ze ellende

Zwart gebrand in de Pliniaanse wildernis

Stormen dik van lang vervlogen kreten

Breek op de hoop van mensen

Er mag nooit een leven worden gespaard

Van de toorn van de doden

Roep je bewakers en hijs je zeilen

Werp nu af, de dood zal niet falen

Vuur, rook en as heersen

In dit hart, dit hart van steen