The Lethargic Age - Coroner

A thousand souls are waiting, for a day that never comes

A thousand eyes still closed, cause they’re afraid to see the world

Two thousand hands are bound, with golden chains they bought themselves

Two thousand legs can’t walk, cause they never learned to move

Got it!

A thousand hearts are bleeding, despite the nails of unknown pain

A thousand heads are bowed, pray for mercy, pray for gold

Two thousand feet are stumbling, on the roads that lead nowhere

Two thousand ears are deaf, from the noise of luxury

Don’t you know you keep the nature

Chained in dungeons black as coal

Don’t you know you adore

An eagle with broken wings

Roses that never bloom

Wheels that never spin

Bells that never ring

Hands too far to reach

Duizenden zielen wachten op een dag die nooit komt

Duizend ogen nog steeds gesloten, omdat ze bang zijn om de wereld te zien

Tweeduizend handen zijn gebonden, met gouden kettingen die ze zelf hebben gekocht

Tweeduizend benen kunnen niet lopen, omdat ze nooit hebben leren bewegen

Ik snap het!

Duizend harten bloeden, ondanks de nagels van onbekende pijn

Duizend hoofden zijn gebogen, bid om genade, bid om goud

Tweeduizend voet struikelen, op de wegen die nergens heen leiden

Tweeduizend oren zijn doof, van het lawaai van luxe

Weet je niet dat je de natuur bewaart?

Geketend in kerkers zo zwart als kool

Weet je niet dat je dol bent op

Een adelaar met gebroken vleugels

Rozen die nooit bloeien

Wielen die nooit draaien

Bellen die nooit rinkelen

Handen te ver om te reiken