Vértigo - Cooper

Me dorm por un segundo y al volver a despertar

Nada estaba en su lugar y me extra.

Y sent que el universo se cansaba de girar

Y algo dentro de mi piel se estremeci.

Debe ser tan normal como el miedo o el dolor,

Algo que he de controlar mejor.

Al mirar en el espejo tuve dudas de ser yo.

Me cost reconocer mi voluntad.

Y sent como algo ajeno el sonido de mi voz.

Me dio vrtigo pensar en nada ms.

Debe ser tan natural como una puesta de sol

Al cambiar el cielo de color.

Debe ser tan normal como el miedo o el dolor,

Algo que he de controlar mejor.

Debe ser tan natural como una puesta de sol

Al cambiar el cielo de color.

Ik viel even in slaap en toen werd ik weer wakker

Niets was op zijn plaats en ik was extra.

En ik voelde dat het universum het draaien beu was

En iets in mijn huid beefde.

Het zou net zo normaal moeten zijn als angst of pijn,

Iets dat ik beter moet beheersen.

Toen ik in de spiegel keek, twijfelde ik of ik het was.

Ik had moeite mijn wil te herkennen.

En ik voelde het geluid van mijn stem als iets vreemds.

Het maakte me duizelig om aan iets anders te denken.

Het moet zo natuurlijk zijn als een zonsondergang

Door de luchtkleur te veranderen.

Het zou net zo normaal moeten zijn als angst of pijn,

Iets dat ik beter moet beheersen.

Het moet zo natuurlijk zijn als een zonsondergang

Door de luchtkleur te veranderen.