Scorn - Conjurer

Awaken feeling weary and ailing

The world is cold with scorn

This bruised skin hangs loose from my bones

Crushed under my own weight

Unhook these claws, out from my back

Let my wounds weep

Cold with scorn

No matter how much I choke

It sticks in my lungs

I’ll always hold that bitter taste

On my tongue

When the fabric of your being begins to fray, when your moral compass

Leaves you stranded, when all but blood is rushing through your veins

There’s only one option you’re left with… Take the strain

Cold with scorn

Word wakker en voel me vermoeid en ziek

De wereld is koud van minachting

Deze gekneusde huid hangt los van mijn botten

Verpletterd onder mijn eigen gewicht

Haak deze klauwen los, uit mijn rug

Laat mijn wonden huilen

Koud met minachting

Het maakt niet uit hoeveel ik stik

Het plakt in mijn longen

Ik zal altijd die bittere smaak vasthouden

Op mijn tong

Wanneer het weefsel van je wezen begint te rafelen, wanneer je morele kompas

Laat je gestrand achter, terwijl alles behalve bloed door je aderen stroomt

Er is nog maar één optie die je overhoudt... Take the strain

Koud met minachting