Heart of Stone - Comet Kid

I see the morning, it rises above

the place that I live and the place that I love

I used to see you here, but not anymore

I’ve seen the pictures, I’ve smelled your old clothes

wishing the stories were all untold

now it’s a draft everytime I come home

not from the wind and not from the cold

I will never forget

the summers in France

so it came to an end

this crazy romance.

Your house is built of pieces of papers

and bricks and I feel

The storm as I knock on the doors

you closed

I feel so alone in this empty place

Your heart is made of stone

The time was a healer, the time kept me strong

my mind was a puzzle with pieces long gone

I dance when it’s night and I sleep when it’s day

I find myself living a life on the way

I keep thinking of you here by my side

now I run by myself, with nowhere to hide

Your house is built of pieces of papers

and bricks and I feel

The storm as I knock on the doors

you closed

I feel so alone in this empty place

Your heart is made of stone

I am screaming for the love I lost

Screaming 'cause I dont know where to go

You have been here even when your gone

Tell me why I should

Be here when I could

Take the train of stone to come to you

Ik zie de ochtend, hij stijgt boven

de plaats waar ik woon en de plaats waar ik van hou

Ik zag je hier vroeger, maar nu niet meer

Ik heb de foto's gezien, ik heb je oude kleren geroken

ik wou dat de verhalen allemaal niet verteld waren

nu is het een tocht elke keer als ik thuiskom

niet van de wind en niet van de kou

Ik zal het nooit vergeten

de zomers in Frankrijk

dus het kwam tot een einde

deze gekke romantiek.

Je huis is opgetrokken uit stukjes papier

en bakstenen en ik voel me

De storm als ik op de deuren klop

jij sloot

Ik voel me zo alleen op deze lege plek

Je hart is van steen

De tijd was een genezer, de tijd hield me sterk

mijn geest was een puzzel met stukken die al lang verdwenen zijn

Ik dans als het nacht is en ik slaap als het dag is

Ik merk dat ik onderweg een leven leid

Ik blijf aan je denken hier aan mijn zijde

nu ren ik alleen, met nergens te verbergen

Je huis is opgetrokken uit stukjes papier

en bakstenen en ik voel me

De storm als ik op de deuren klop

jij sloot

Ik voel me zo alleen op deze lege plek

Je hart is van steen

Ik schreeuw om de liefde die ik heb verloren

Schreeuwen omdat ik niet weet waar ik heen moet

Je bent hier geweest, zelfs toen je weg was

Vertel me waarom ik zou moeten

Wees hier wanneer ik kon

Neem de trein van steen om naar jou te komen