Zaduszki - Coma

Za oddech głęboki

Co nozdrza przymroził

Dziękuję

Do głowy mi wskoczył

Niedziela po świętach

Cmentarze w płomieniach

I cisza nad miastem

I letarg

Przepici sąsiedzi

Zalegli w sypialniach

Od rana znów praca

I dobrze się składa

Bo mogę przechadzać się sam

Od rana znów praca

I dobrze się składa

Bo mogę przechadzać się sam

Przeszedłem park i nic

Cisza.

Chłód, wiatr i cisza, cisza

Szedłem w ulicach

Łódź pofabryczna

Ta stacja, ten dworzec zburzony

I nic, nadal cisza, cisza

Ale nie, że nikogo tylko

Jakaś złowroga zapowiedź

Taka wręcz od środka cisza

Od serca

Rzewnie zrobiło się

Pięknie i groźnie, więc wiem

Wiem, że coś jest

Na rzeczy

Coś wisi w powietrzu

Coś się nie mieści

Nie mieści się w ludzkim pojęciu

Coś drży, coś się zbliża

Coś znaczy ta cisza

Niczego nie czuję

Niczego nie słychać

A teraz już wiem to

A wtedy to nie

Voor een diepe ademhaling

Wat de neusgaten bevroor

Dank u

Het schoot door mijn hoofd

Zondag na Kerstmis

Begraafplaatsen in brand

En de stilte over de stad

en lethargie

uitgeputte buren

Ze waren te laat in de slaapkamers

Morgen weer werken

En dat is prima

Omdat ik alleen kan gaan wandelen

Morgen weer werken

En dat is prima

Omdat ik alleen kan gaan wandelen

Liep het park en niets?

Stilte.

Koel, wind en stilte, stilte

Ik liep op straat

Post-industriële boot

Dit station, dit station is gesloopt

En niets, nog steeds stilte, stilte

Maar niet dat zomaar iemand

Een onheilspellende aankondiging

Wat een stilte van binnen

Uit het hart

Het heeft waarschijnlijk

Mooi en eng, dus ik weet het

Ik weet dat er iets is

op het spul

Er hangt iets in de lucht

Er is iets mis

Het gaat het menselijk bevattingsvermogen te boven

Er trilt iets, er komt iets aan

Deze stilte betekent iets

ik voel niets

hoor niets

En nu weet ik het

En dan niet