Taksówka - Coma

To ta przed zmrokiem

Bezwładna godzina

Na trasie do domu

O której myśli ciężkie

Westchnienia

Wyobraź warstwę na dnie szklanki

Cukier w herbacie u babci

Żałosny i wzruszający

Osad, znak

Zapadają mętnym śladem w pamięć

Po wszystkim tym

Listopad zwalnia

Latarnie za zasłoną

Piksele na szosie

Żółte, czerwone

I biała wilgoć, mgła

Kilka punktów zaczepienia

W znanym wymiarze

Snuję, rozciągam na nich nić

Zaznaczam terytorium zdarzeń

Od lampy

Do wierzchołków osiedla

Od wnętrza do zewnętrza

Przeciągnąć by po tej nici

Aż wyda dźwięk

Aż jęk

Po wszystkim tym

A trzeba przyznać

Że dręczył, drżał w powietrzu

Jakiś nieznośny spokój

Od co najmniej końca wakacji

Słońca było więcej niż zawsze

Ludzie uśmiechnięci

Inaczej jakoś

Złowrogo bo szczerze

To mogło uśpić

To mogło uśpić

To mogło uśpić czujność

Psy syte miast

Się oblizawszy

Kłapały

Pyski

Mlaski

To mogło uśpić

To mogło uśpić

To mogło uśpić czujność

I mnie, przyznam, nie mniej

Się chciało szczęście czuć

Czy jak by to nazwać, spokój

A trzeba było wiedzieć, że coś drga

A trzeba było mądrym być przed szkodą

Wtedy choroba weszła w płuca

Pół miasta charczało w tramwajach

A mówi się we wschodnich medycynach

Znajomy, właściciel baru «Sajgon»

Wyznawca buddy, akupunktury, mówił

Były narkoman i alkoholik

Były piosenkarz czy też muzyk

Były katolik, były rozwodnik

Kompletny były degenerat

Akupunktura, medycyna rozumiesz wschodu

Że to od duszy idzie

Choróbsko ciała od duszy

To jaką ma duszę

Ludność miasta

Która tak licznie

Zaczęła kasłać?

Przeleżę tydzień

Nieprzeleżane

Nie było czasu

Niewyleczone

A już mi huczał cały wielki zestaw gróźb

Nad głową, wiecznego potępienia

Cały wielki zestaw pokus

Rozhuczał się, że w sumie można było

Tylko płynąć dalej, no to płynę

To jaką ma duszę

Ludność miasta

Która tak licznie

Zaczęła kasłać?

Het is die voor donker

inert uur

Op weg naar huis

Over welke gedachten zwaar

zuchten

Stel je de laag op de bodem van het glas voor

Suiker in thee bij oma

Zielig en ontroerend

sediment, teken

Ze blijven een troebel spoor in het geheugen

na dit alles

November gaat langzamer

Lantaarns achter een gordijn

Pixels op de weg

Geel rood

En wit vocht, mist

Meerdere bevestigingspunten

In een bekende dimensie

Ik naai, rek de draad erop

Ik markeer het territorium van de gebeurtenissen

Van de lamp

Naar de toppen van het landgoed

Van binnen naar buiten

Trek over dit draadje

Tot het geluid maakt

Tot een kreun

na dit alles

En je moet toegeven

Dat hij kwelde, trilde in de lucht

Een ondraaglijke vrede

Vanaf in ieder geval het einde van de vakantie

Er was meer zon dan ooit

lachende mensen

anders op de een of andere manier

Sinister omdat eerlijk

Het zou je in slaap kunnen brengen

Het zou je in slaap kunnen brengen

Het zou mijn waakzaamheid kunnen sussen

Honden vullen de steden

Na het likken van mijn lippen

ze knapten

de monden

Mlaski

Het zou je in slaap kunnen brengen

Het zou je in slaap kunnen brengen

Het zou mijn waakzaamheid kunnen sussen

En ik, ik geef het toe, niet minder

Je wilde geluk voelen

Of hoe zou je het noemen, kalm

En je moest weten dat er iets trilde

En je moest wijs zijn van kwaad

Toen kwam de ziekte in de longen

De trams denderden door de halve stad

En het wordt gesproken in de oosterse geneeskunde

Vriend, eigenaar van de bar «Saigon»

Boeddhistische acupunctuurvolger, zei hij:

Voormalig drugsverslaafde en alcoholist

Voormalig zanger of muzikant

Voormalig katholiek, ex-gescheiden

Ze waren compleet gedegenereerd

Acupunctuur, jij begrijpt de geneeskunde van het Oosten

Dat het uit de ziel komt

De ziekte van het lichaam vanuit de ziel

Wat voor ziel heeft het?

Stadsbevolking

die zo talrijk zijn

Begon ze te hoesten?

Ik blijf een week

onbehandeld

Er was geen tijd

onbehandeld

En er brulde al een hele reeks dreigementen tegen me

Overhead, eeuwige verdoemenis

Een hele reeks verleidingen

Hij begon te neuriën dat het mogelijk was

Gewoon blijven zwemmen, dus ik zwem

Wat voor ziel heeft het?

Stadsbevolking

die zo talrijk zijn

Begon ze te hoesten?