Calculated Accident - Cold Night For Alligators

Your decadent voice whispers quility, we’ve fallen backwards, fallen away from

this life

Don’t run.

lower your voice, find your cause

Love doesn’t grow, by itself you know — blinded guards asleep, so blow my mind

and cheat my reaction

Fix yourself by the palm trees —

Afflicted and absorbed, floating into, into the sea

Calculated accidents, or an interpretation of life, we shouldn’t look back,

on what we wanted to be

The pouring rain, recalls that awful denial — Sorrow follows those,

who are competitive — we only wear each other, as a symbol, in the back of our

mind.

will we dine alone.

we never speak our minds

The pouring rain, recalls that night, We never felt compassion, never will —

this whole city may see us fight.

In indifference light

Never felt denial as I did that night, that night — we stopped drinking,

why would we stop sharing.

Slowly the voice of silence took over.

Playful memories drown in vain

It will vanish, it will drown, open wounds, sanctions forced us out

We never felt compassion — but we felt alive

Je decadente stem fluistert quility, we zijn achterover gevallen, weggevallen van

dit leven

Ren niet.

verlaag je stem, vind je oorzaak

Liefde groeit niet, op zichzelf weet je wel - verblinde bewakers in slaap, dus verbaas me

en mijn reactie bedriegen

Zet jezelf vast bij de palmbomen —

Geteisterd en geabsorbeerd, drijvend in, in de zee

Berekende ongelukken, of een interpretatie van het leven, we moeten niet terugkijken,

over wat we wilden zijn

De stromende regen herinnert aan die vreselijke ontkenning - Verdriet volgt die,

die competitief zijn — we dragen elkaar alleen als symbool in de achterkant van onze

verstand.

zullen we alleen dineren.

we zeggen nooit wat we denken

De stromende regen, herinnert aan die nacht, We hebben nooit mededogen gevoeld, zullen nooit...

deze hele stad kan ons zien vechten.

In het licht van onverschilligheid

Nooit een ontkenning gevoeld zoals ik die avond, die nacht deed - we stopten met drinken,

waarom zouden we stoppen met delen.

Langzaam nam de stem van de stilte het over.

Speelse herinneringen verdrinken tevergeefs

Het zal verdwijnen, het zal verdrinken, open wonden, sancties dwongen ons eruit

We hebben nooit mededogen gevoeld, maar we voelden ons levend