Radiostory - Clinic

It was only after he made her acquaintance

That it occurred to him

Maybe this was beyond the bounds of possibility

Henrey saw her each morning

A superior mirage from the future

His hastily scribbled down phone number

Was received with the wry smile, no rebuff

They met at Waring Street, dusk

The car still on that homeward drive

And his heart pounding ashamedly

She arrived averting her eyes

That she expected to able to join him

Teen of Yorkshire gammon

Sweet potato mash

Duck eggs and a smile

Her gaze met his

Their hands lightly brushing

As he reached for the check

Do you remember when life was ecstasy?

The hotel room was bleak

But he hardly noticed as she took control

Her fingers deftly undoing the buttons

On his borrowed shirt

No noise except the buzz of the overhead light

And their breathing

Eyes closed

Dark hair thrown back in wild abandon

She whispered the national anthem

As he sank into her

She tasted a Remy ma tongue

An ancient rhyme

Hours of frantic lubricious coupling

Render them physically spent

Falling into a deep profound comatose sleep

Only waking days later

When the letter was delivered

Het was pas nadat hij kennis met haar had gemaakt

Dat het hem overkwam

Misschien was dit buiten de mogelijkheden

Henrey zag haar elke ochtend

Een superieure luchtspiegeling uit de toekomst

Zijn haastig opgeschreven telefoonnummer

Werd ontvangen met de wrange glimlach, geen afwijzing

Ze ontmoetten elkaar in Waring Street, schemering

De auto nog steeds op die rit naar huis

En zijn hart bonst schaamteloos

Ze arriveerde terwijl ze haar ogen afwendde

Dat ze verwachtte dat ze zich bij hem zou kunnen voegen

Tiener van Yorkshire-gammon

Zoete aardappelpuree

Eendeneieren en een glimlach

Haar blik ontmoette de zijne

Hun handen zachtjes poetsen

Toen hij naar de cheque reikte

Weet je nog dat het leven in extase was?

De hotelkamer was somber?

Maar hij merkte het nauwelijks toen ze de controle overnam

Haar vingers die behendig de knoppen losmaken

Op zijn geleende shirt

Geen lawaai, behalve het geroezemoes van het plafondlicht

En hun ademhaling

Ogen dicht

Donker haar naar achteren gegooid in wilde overgave

Ze fluisterde het volkslied

Terwijl hij in haar wegzonk

Ze proefde een Remy ma tong

Een oud rijm

Uren van waanzinnige smerende koppeling

Geef ze fysiek uitgegeven weer

In een diepe, diepe comateuze slaap vallen

Pas dagen later wakker

Toen de brief werd bezorgd