Decades - Clan Of Xymox

Here are the young men, the weight on their shoulders

Here are the young men, well where have they been?

We knocked on the doors of Hell’s darker chamber

Pushed to the limit, we dragged ourselves in

Watched from the wings as the scenes were replaying

We saw ourselves now as we never had seen

Portrayal of the trauma and degeneration

The sorrows we suffered and never were free

Where have they been?

Where have they been?

Where have they been?

Where have they been?

Weary inside, now our heart’s lost forever

Can’t replace the fear, or the thrill of the chase

Each ritual showed up the door for our wanderings

Open then shut, then slammed in our face

Where have they been?

Where have they been?

Where have they been?

Where have they been?

Hier zijn de jonge mannen, het gewicht op hun schouders

Hier zijn de jonge mannen, waar zijn ze geweest?

We klopten op de deuren van de donkere kamer van de hel

Tot het uiterste gedreven, sleepten we ons naar binnen

Gekeken vanuit de coulissen terwijl de scènes zich afspeelden

We zagen onszelf nu zoals we nog nooit hadden gezien

Uitbeelding van het trauma en de degeneratie

Het verdriet dat we leden en nooit vrij waren

Waar zijn ze geweest?

Waar zijn ze geweest?

Waar zijn ze geweest?

Waar zijn ze geweest?

Moe van binnen, nu is ons hart voor altijd verloren

Kan de angst of de spanning van de achtervolging niet vervangen

Elk ritueel toonde de deur voor onze omzwervingen

Openen, dan sluiten, en dan in ons gezicht slaan

Waar zijn ze geweest?

Waar zijn ze geweest?

Waar zijn ze geweest?

Waar zijn ze geweest?