Rien de moi - Claire Denamur

Des années déjà

Que je ne me vois pas

Je ne sens plus rien

Plutôt

Mon corps n’abrite rien de moi

Petite, rien ne m’accrédite

Plus trop

Sensation d'être grande au coeur de la démence

Mon coeur et mon corps ne savent plus trop mmmm

Mes souvenirs sont d’un temps bien plus fleuront

D’un temps, d’un aplomb, plus haut

Tellement sûre, j'étais

Tellement sure, j'étais

De ma nature

De ma jeunesse

Tellement sure

J’aurais aimé que ça dure

Que je reste

A l'âge adulte où les autres exultent

Où je sens l’insulte, de trop

Marre de mon visage

Remarque je tourne la page

Tourne mon héritage

En lambaux

Tellement sûre, j'étais

Tellement sure, j'étais

De ma nature

De ma jeunesse

Tellement sure

J’aurais aimé que ça dure

Que je reste

Oh non-non-non-non

Tellement sure

J’aurais aimé que ça dure

Que je reste oh non-non-non-non

Tellement sure

J’aurais aimé que ça dure

Que je reste

al jaren

Dat ik mezelf niet zie

Ik voel niets meer

In plaats van

Mijn lichaam houdt niets van mij vast

Kind, niets accrediteert mij

Niet zo veel

Groot voelen in het hart van dementie

Mijn hart en mijn lichaam weten het ook niet mmmm

Mijn herinneringen zijn van een veel betere tijd

Van een tijd, van een aplomb, hoger

Zo zeker, ik was

Zo zeker, ik was

Van mijn aard

uit mijn jeugd

zo zeker

Ik wou dat het duurde

dat ik blijf

Op volwassen leeftijd waar anderen juichen

Waar ik de belediging voel, te veel

Moe van mijn gezicht

Opmerking ik sla de pagina om

Spin mijn erfenis

aan flarden

Zo zeker, ik was

Zo zeker, ik was

Van mijn aard

uit mijn jeugd

zo zeker

Ik wou dat het duurde

dat ik blijf

Oh nee-nee-nee-nee

zo zeker

Ik wou dat het duurde

Dat ik blijf oh nee-nee-nee-nee

zo zeker

Ik wou dat het duurde

dat ik blijf