The Grand Optimist - City and Colour

I fear I’ll die from complications

Complications due to things that I’ve left undone

That all my debts will be left unpaid

Feel like a cripple without a cane

I’m like a jack of all trades who’s a master of none

Then there’s my father he’s always looking on the bright side

Saying things like «Son life just ain’t that hard»

He is the grand optimist, I am the world’s poor pessimist

You give him burdensome times and he will escape unscarred

I guess I take after my mother

I guess I take after my mother

But I used to be quite resilient, gained no strength from counting the beads on

a rosary

And now the wound has begun to turn

Another lesson that has gone unlearned

But this is not a cry for pity or for sympathy

I guess I take after my mother

I guess I take after my mother

I guess I take after my mother

I guess I take after my mother

Ik ben bang dat ik dood ga door complicaties

Complicaties door dingen die ik ongedaan heb gelaten

Dat al mijn schulden onbetaald blijven

Voel je een kreupele zonder wandelstok

Ik ben als een manusje van alles die geen meester is

Dan is er mijn vader, hij bekijkt het altijd van de positieve kant

Dingen zeggen als "Het leven van een zoon is gewoon niet zo moeilijk"

Hij is de grote optimist, ik ben de arme pessimist van de wereld

Je bezorgt hem moeilijke tijden en hij zal zonder littekens ontsnappen

Ik denk dat ik op mijn moeder lijk

Ik denk dat ik op mijn moeder lijk

Maar ik was nogal veerkrachtig, kreeg geen kracht door de kralen te tellen

een rozenkrans

En nu begint de wond te draaien

Weer een les die niet is geleerd

Maar dit is geen schreeuw om medelijden of medeleven

Ik denk dat ik op mijn moeder lijk

Ik denk dat ik op mijn moeder lijk

Ik denk dat ik op mijn moeder lijk

Ik denk dat ik op mijn moeder lijk