Necro'no'manticism - Christ Agony

So bloody night soiled with desire

Slowly awakes like death looks in your eyes

This night leaves too, she’s wearing a coat

She’s leaving taken by the horses of day

We come here to glorify death

To take of irons from the face

We come here to sink the fear

To get rid of repugnance

This night is to resemble a temple

This night is the only sanctity

We will apply it’s oil to your bodies

And the screams will flow out of one mouth into another

This night is death

It’s a last kiss

It’s a forgiven sin

We come here to glorify death

To bid the day farewell with screams and singing

We come here to sink in death

And to devote us to this entirely

It’s our sanctuary

A temple of lost travellers

Searching for their own worlds

Possesed by lusts

They celebrate the brutality of silence

They search for an unknown god

Naked truths in irons chained to the rocks

And bloody sacrifices

Hate ragging around

And angert making the hands burst

Treaded traces arround to the weird castles

The warriors of barbarous tribes

The last among the real ones

They don’t escape from fear in churches of killing

Glorifying diamonds and beautiful women

They will find their own home in illusion

The last so faithful till the end

Without death

Dus verdomde nacht bevuild met verlangen

Wordt langzaam wakker alsof de dood in je ogen kijkt

Deze nacht vertrekt ook, ze heeft een jas aan

Ze vertrekt genomen door de paarden van de dag

We komen hier om de dood te verheerlijken

Om ijzers uit het gezicht te halen

We komen hier om de angst te zinken

Om van afkeer af te komen

Deze nacht moet op een tempel lijken

Deze nacht is de enige heiligheid

We zullen zijn olie op je lichaam aanbrengen

En het geschreeuw zal van de ene mond in de andere vloeien

Deze nacht is de dood

Het is een laatste kus

Het is een vergeven zonde

We komen hier om de dood te verheerlijken

Om de dag vaarwel te zeggen met geschreeuw en gezang

We komen hier om in de dood te zinken

En om ons hier volledig aan te wijden

Het is ons heiligdom

Een tempel van verloren reizigers

Op zoek naar hun eigen werelden

Bezeten door lusten

Ze vieren de brutaliteit van de stilte

Ze zoeken naar een onbekende god

Naakte waarheden in ijzers geketend aan de rotsen

En bloedige offers

Haat rondscharrelen

En boos waardoor de handen barsten

Getrapte sporen rond de vreemde kastelen

De krijgers van barbaarse stammen

De laatste onder de echte

Ze ontsnappen niet aan angst in moordkerken

Verheerlijkende diamanten en mooie vrouwen

Ze zullen in illusie hun eigen huis vinden

De laatste zo trouw tot het einde

zonder dood