The Dude - Chords

When the curtains close

The people go home and the lights get low

I slip into my coat and venture into the unknown

I walk a lonely road

Where people duck down when the cold winds blow

And no one seems to know

The folks that they pass as they go

Maybe I’m the truth, maybe I’m a cheat

Maybe I’m that dude that you saw on the street

Standing in a waiting line, maybe I’m just wasting time

Maybe I’m a sinner, maybe I’m a saint

Maybe I’m that dude that you saw down the way

Standing in a waiting line, maybe I’m just wasting time

Sometimes its like this city is a beast

Looking up from down below, when I’m walking on the streets

And the people that I meet, never look me in the eye

They’re too busy with the bills and they lack the nine to fives

I just crack a little smile, tip my hat and then I pass

Been practicing a while, I’m a master at the craft

And I’m guessing so are you, but it doesn’t make a difference

The city got us cramped up and the city makes us distant

Just another misfit, robbed of his ambeardion

Falling off the radar, drifting off into the distance

Always on some mission, always searching for a purpose

Whatever he does, feel like he’s scratching on the surface

He just keeps trying

Trying to squeeze a diamond from a lump of coal

People walking by him

Stare out at the silence cause they don’t know

So in my solitude I sit, just like lady day once sat

And the beard is in the place, where my baby-face was at

Looking back on all the days, through my aviator frames

All the characters are different, but the play remains the same

Ain’t it strange, like my brother Daniel taught me

We’re all born originals, but end up like copies

And all of the monotony got me feeling kind of stream lined

Just another drone, buzz-buzzing in the bee hive

Working for a queen who is getting senile

Treating everyone like shit and expecting a free ride

From all us little average joes, soldiers of the status quo

Living in the shadow of a city full of bad, it’s so

Als de gordijnen sluiten

De mensen gaan naar huis en de lichten gaan uit

Ik trek mijn jas aan en waag me in het onbekende

Ik loop een eenzame weg

Waar mensen naar beneden duiken als de koude wind waait

En niemand lijkt het te weten

De mensen die ze passeren als ze gaan

Misschien ben ik de waarheid, misschien ben ik een cheat

Misschien ben ik die gast die je op straat zag

In de rij staan, misschien verspil ik gewoon tijd

Misschien ben ik een zondaar, misschien ben ik een heilige

Misschien ben ik die kerel die je onderweg zag

In de rij staan, misschien verspil ik gewoon tijd

Soms is het alsof deze stad een beest is

Van beneden naar boven kijkend, als ik op straat loop

En de mensen die ik ontmoet, kijk me nooit in de ogen

Ze hebben het te druk met de rekeningen en missen de negen tot vijf

Ik lach even, fooi mijn hoed en dan pas ik

Ben al een tijdje aan het oefenen, ik ben een meester in het vak

En ik gok dat jij dat ook bent, maar het maakt geen verschil

De stad heeft ons verkrampt en de stad maakt ons ver weg

Gewoon weer een buitenbeentje, beroofd van zijn ambeardion

Van de radar vallen, wegdrijven in de verte

Altijd op een missie, altijd op zoek naar een doel

Wat hij ook doet, het voelt alsof hij aan de oppervlakte krabt

Hij blijft het gewoon proberen

Proberen een diamant uit een brok steenkool te persen

Mensen die langs hem lopen

Staren naar de stilte omdat ze het niet weten

Dus in mijn eenzaamheid zit ik, net als Lady Day ooit zat

En de baard zit op de plek waar mijn babyface was

Terugkijkend op alle dagen, door mijn pilotenframes

Alle personages zijn anders, maar het spel blijft hetzelfde

Is het niet vreemd, zoals mijn broer Daniel me leerde?

We zijn allemaal geboren originelen, maar eindigen als kopieën

En door alle eentonigheid voelde ik me een soort van stream-lined

Gewoon weer een drone, zoemend in de bijenkorf

Werken voor een koningin die seniel wordt

Iedereen als stront behandelen en een gratis ritje verwachten

Van ons allemaal kleine gemiddelde Joe's, soldaten van de status quo

Leven in de schaduw van een stad vol slecht, het is zo